- Ta se evolucija nastavlja kroz eliminaciju ,,korijena“ zadnjeg špiruna, koji se zove trambok, pa krma postaje prostranija i prilagođena jačim motorima. Promjene u dizajnu su osnova stabilnosti, plovnosti i poboljšanih performansi - pojašnjava najmlađi od majstorske kuće Marko Brnović. Nasljednik Sada ima 28 godina i bez dileme se opredijelio da, uz oca, nastavi familijarno zanimanje. Prije desetak dana na početnoj osnovi koja počiva na njihovim standardizovanim plovilima nastala je zanimljiva nadgradnja, po želji mušterije. - Riječ je o, simbolično rečeno, svojevrsnoj varijaciji jezerskog ,,open fishermana“, koji ima centralnu upravljačku konzolu.
To je modifikacija koja tip plovila ,,bark“ pretvara u nešto što do sada nije rađeno na Skadarskom jezeru – kaže Marko koji je u komunikaciji sa klijentom razradio detalje i funkcionalne aspekte ovog plovila. Njegov otac Janko, četvrta generacija majstora, ističe da je tokom svog majstorskog staža insistirao na stabilnosti plovila, odličnim plovnim karakteristikama, a da je u drugi plan stavljao finese i estetske detalje. - Za razliku od mene, Marko je objedinio sve te zanatske marifete i, evo, vidjećemo, hoće li uspjeti da prevaziđe i đeda Blaža, koji je bio nevjerovatan majstor sa najdužim porodič- nim stažom – od 1935. do 1982. godine je radio čunove i to bez električnih alata, samo uz blanju i teslicu. Kao prije njega Lazo, a prije Laza Stanko – ističe Janko. Prema njegovim riječima, osim činjenice da je od oca naslijedio zanatsko pravilo da se čun radi bez šablona ili mustre, jednako je pazio i na pravilo bez kojeg ne bi pomagala nikakva vještina, a to je tačnost u izradi i rokovima gradnje. (Opširnije u Pobjedi)
