Napade u Briselu treba posmatrati u evropskom kontekstu otuđenih, mahom nezaposlenih i getoiziranih muslimana, kao i slabog sistema bezbjednosti, koji je dramatično različit od američkog, ocjenjuje bivši koordinator Stejt dipartmenta za protivterorizam Danijel Bendžamin u autorskom tekstu za Politiko.
Bendžamin ukazuje da u SAD muslimansku zajednicu čine uglavnom prilično dobrostojeće porodice porijeklom iz raznih muslimanskih zemalja s obrazovanjem prosječnih Amerikanaca.
U Evropi muslimanske zajednice su formirali siromašni seljaci koji su tu došli na privremeni rad u industriji i ostali i kada su fabrike zatvorene, pri čemu su i dalje siromašni, bez pristupa obrazovanju i sa mnogo većom stopom nezaposlenosti nego ostali, iznosi se u tekstu.
Iako ogromna većina evropskih muslimana ne želi, a ima bilo šta sa ekstremizom, među njima ima više ekstremista nego među muslimanima u SAD, a taj broj je posebno visok u Belgiji, dodaje autor.
Navodi da je prema izvještaju Sufan Grupe iz decembra, 470 od 660.000 belgijskih muslimana otišlo da se bori u Siriji ili Iraku što belgijsku muslimansku zajednicu čini procentualno najvećim snabdjevačem esktremista u Zapadnoj Evropi.
Za razliku od toga iz SAD je u borbu otišlo 250 muslimana iako je muslimanska zajednica u Americi pet puta veća i prema procjenama instituta Pju broji 3,3 miliona ljudi.
Drugi razlog veće sigurnosti u SAD su mjere bezbjednosti koje su u Americi znatno pojačane od terorističkih napada 11. septembra 2001. godine.
Kao posljedica toga u četiri najveća teroristička napada u Evropi – u Madridu 2004. godine, Londonu 2005. godine, Parizu 2015. godine i Briselu 2016. godine poginulo je najmanje 426 ljudi, dok je u četiri najveća napada u SAD uključujući Bostonski marton i bombe u San Bernadinu poginulo ukupno 45 ljudi.
Od napada 11. septembra, SAD su na unutrašnju bezbjednost potrošile 650 miliona dolara, piše Bendžamin, što je znatno više nego u Evropi, sudeći po izdvajanjima za policiju, graničnu bezbjednost i druge agencije.
Belgija je posebno tužan slučaj, navodi autor, zbog političkih sukoba između Flamanaca i Valonaca oko političke reforme i unutrašnje političke krize koja je s prekidima trajala od 2007. do 2011. godine.
Tokom tog perioda zemljom je upravljala tehnička vlada, a nesposobnost Belgijanaca da poboljšaju protivterorističke kapacitete je stalno nervirala američke funkcionere, podsjeća autor.
Evropa je pogodnija meta za teroriste i zbog geografskog položaja, slabih spoljnih granica, nepostojećih unutrašnjih granica i migrantske krize koja je dovela milion i po izbjeglica, što sve multiplicira opasnosti, zaključuje se u tekstu.
Izvor: rts.rs
Foto: theguardian.com
