Aktuelni "parlamentarni dijalog" je, kako se navodi u saopštenju, očigledna nomomahija.
Njegovi učesnici, okupljeni u namjeri da se dogovore o uslovima održavanja zakonitih izbora, pokazali su zapanjujuću spremnost da ponajprije nasrnu na zakone države Crne Gore! Pred njima se logika prava u neredu povlači pred logikom strančarenja.
Prvo. "Parlamentarni dijalog" vodi predśednik Parlamenta, iako je dubiozna legitimnost njegove funkcije. Prije nego što se pristalo da bude "medijator" u "dijalogu", valjalo je ispitati koga onpredstavlja i na osnovu čega! Izvjesno, ne predstavlja parlamentarnu većinu. Predstavlja samo jednu malu parlamentarnu frakciju svoje nekadašnje jedinstvene partije koja je stekla opozicioni status.
Drugo. U "parlamentarnom dijalogu" učestvuju opozicioni politički subjekti koji nijesu učestvovali na prošlim parlamentarnim izborima (Demos, URA) ili su ušli u Parlament u sasvim drugom koalicijskom formatu (SDP) ili su dio opozicione partije koja se raspala u dvije frakcije (SNP). Svi zajedno su bez izvornog izbornog i parlamentarnog legitimiteta.
Treće. Svi učesnici "dijaloga" - pozicioni i opozicioni - pokazali su političku volju da, u namjeri da obezbijede zakonitost sljedećih parlamentarnih izbora, derogiraju poveliki naramak važećim zakona države Crne Gore!
Četvrto. Oni se svjesno igraju s pravnim sistemomCrne Gore. Nagovještavaju da će toj neodgovornoj igri dati pravni oblik zakonskim rješenjem koje se zove lex specialis. Međutim, kao što se ne može biti serijskim oceubicom, ne može se izmudrovati lex specialis koji bi derogirao naramak zakona! Od Rimljana do danas to nikome nije uspjelo!
Peto. Iz rečenog proizilazi bude li "dijalog" rezultirao takvom alhemijom u kojoj se bezakonjem tobože obezbjeđuje i štiti zakonitost, pravna kultura u Crnoj Gori vjerovatno se zadugo neće oporaviti, a država zasigurno nikad, zaključuje se u saopštenju koje su za CDF potpisali Ranko Đonović, prof. dr Milenko A. Perović i Milorad Pustahija.
