Glavni odbor ove partije jednoglasno je prihvatio prijedlog članova da ta stranka stupi u opozicioni blok sa Demosom, na čijem čelu je Miodrag Lekić, inače bivši lider Demokratskog fronta. Glavni odbor je PUPI iz stranke isključio predsjednika partije Vojina Vuletića. Tako je nastavljeno osipanje i slabljenje ove koalicije, piše Pobjeda.
Za nepune četiri godine od svog nastanka Demokratski front je ostao bez lidera, dvije konstitutivne partije, te značajnog broja stranačkih i vanstranač- kih ličnosti. Početni uspjesi Demokratski front osnovan je 24. jula 2012. godine, nekoliko mjeseci prije parlamentarnih izbora u našoj zemlji. Nova srpska demokratija Andrije Mandića i Pokret za promjene Nebojše Medojevića su ovim savezom pokušali da saniraju dotadašnje političke neuspjehe. Za lidera ove koalicije, u koju su pozvali sve opozicione stranke i, kako su naglašavali, ,,sve slobodomisleće ljude“, postavili su Miodraga Lekića, bivšeg ambasadora SRJ u Italiji i ministra vanjskih poslova Crne Gore devedesetih godina prošlog vijeka, u vrijeme cjelovitog DPS-a.
Međutim, SNP i neke druge opozicione partije nijesu pristupile ovom savezu. Uprkos tome, Demokratski front, sastavljen od Nove, PZP-a, grupe nestranačkih lič- nosti, bivšeg krila SNP-a kojeg su predvodili nekadašnji lider ove partije Predrag Bulatović i Milan Knežević i Demokratske stranke jedinstva, čiji je osnivač pokojni Zoran Žižić, na oktobarskim izborima osvojio je 22,8% glasova, odnosno 20 poslaničkih mjesta. Postao je najjača opoziciona snaga u crnogorskom parlamentu. Naredni ispit bili su predsjednički izbori u aprilu 2013. godine. Lider DF-a Miodrag Lekić, iako je imao podršku ostatka opozicije, dobio je 48,8 odsto glasova, a predsjedničku fotelju morao je da prepusti kandidatu DPS-a Filipu Vujanoviću, za koga je glasalo 51,2 odsto birača.
Demokratski front je od nastanka imao konstrukcionu grešku, jer je sastavljen od programski dijametralno suprotnih političkih subjekata. Bezuspješno je tragao za političkim identitetom, pa su njegovi poslanici dobar dio vremena, u ovom mandatu, proveli bojkotujući rad parlamenta, pokušavajući da to nadoknade vaninstitucionalnim djelovanjem. Uz to, Mandić i Medojević se nijesu ustručavali da pokažu da su oni glavni u savezu i da su formalnom lideru DF-a namijenili ulogu ,,engleske kraljice“. Kraj idile Idila u Demokratskom frontu trajala je do 2014. godine. Pred lokalne izbore u Pljevljima u martu 2014. predsjednik pljevaljskog odbora Nove Novica Stanić podnio je ostavku na tu funkciju, jer Odbor nije prihvatio njegov zahtjev da se tajno glasa o nosiocu liste DF-a u tom gradu. Napustio je sjednicu sa 33 člana Odbora i optužio potpredsjednika partije Gorana Danilovića da je podržavao partijsko zapošljavanje i da ,,gura“ direktora pljevaljskog ,,Vodovoda“ Milana Lekića na čelo liste jer mu je pravio vikendicu na Žabljaku uz pre- ćutnu saglasnost Andrije Mandića. Stanić je formirao sopstvenu stranku Pokret za Pljevlja.
Opširnije u Pobjedi...
