Front je počeo sa uličnim okupljanjima i bojkotom parlamenta krajem septembra, a njihova borba za, kako kažu, prelaznu vladu i fer izbore i dalje traje.
- Poslanici Demokratskog fronta su tokom 2015. godine, svakog mjeseca, redovno primali zarade i naknade za rad u Kolegijumu predsjednika i radnim tijelima Skupštine Crne Gore - saopšteno je Pobjedi iz skupštinskog Odjeljenja za odnose s javnošću i protokol.
Zarade: Najveću platu, ne računajući naknade, od poslanika DF-a ima potpredsjednik Skupštine Branko Radulović - 1.397,32 eura. Slijede: Predrag Bulatović (1.331,66 eura), Ljiljana Đurašković (1.277,92), Emilo Labudović (1.251,97), Slaven Radunović (1.244), Nebojša Medojević (1.236,03), Andrija Mandić (1.228,06), Branka Bošnjak (1.220,09), Milutin Đukanović (1.214,16), Janko Vučinić (1.198,22), Veljko Vasiljević (1.182,28), Koča Pavlović (1.144,38), Milan Knežević (1.136,41), Vladislav Bojović (1.110,55) i Strahinja Bulajić (416,93).
Kada se ove plate saberu sa naknadama koje poslanici dobijaju za učešće u odborima, dobija se cifra od ukupno 21.339,98 eura koji svakog mjeseca odu u džepove vaninstitucionalnih boraca. Dakle, za tri mjeseca koja su proveli u bojkotu (oktobar, novembar i decembar) poslanici DF-a primili su 64.019,94 eura.
Jedina poslanica Fronta koja zarađuje, u pravom smislu riječi, svoju poslaničku platu je Jelisava Kalezić. Ona ne bojkotuje parlament i aktivno učestvuje u njegovom radu.
Proteste, a djelimično i bojkot parlamenta, podržala su i trojica nezavisnih poslanika - Obrad Gojković, Novica Stanić i Mladen Bojanić, ali oni ne učestvuju u organizaciji uličnih okupljanja.
Poslanici Fronta najavili su pred početak protesta da se neće odreći poslaničkih plata i da će uz pomoć njih, partijskih sredstava i donacija građana finansirati proteste. Sudeći prema podacima sa sajta slobodatrazi.me putem „kraudfandinga“, odnosno donacija, Front je dobio 8.858 eura za organizaciju protesta.
Pola za binu: Bojkot Skupštine počeo je 27. septembra kada su se funkcioneri Fronta i njihove pristalice nastanili u šatorskom naselju na bulevaru ispred Skupštine. Sa bine, koju su kasnije otkupili za oko 30.000 eura, tražili su prelaznu vladu i fer izbore sve dok je policija nije uklonila nepunih mjesec dana kasnije, 17. oktobra. Tako je bina, vrijedna skoro pola od ukupne tromjesečne zarade, završila na deponiji. Protesti su zatim nastavljeni šetnjama i povremenim okupljanjima u glavnom gradu i šire da bi kulminirali najvećim skupom - 24. oktobra. Protest na kojem je DF okupio najviše građana okončao je nasiljem kada su demonstranti pokušali da uđu u zgradu parlamenta, a tu oktobarsku noć obilježili su i pojedini slučajevi policijske brutalnosti.
Protesti su, ipak, nastavljeni pa je posljednji antirežimski skup održan 23. decembra, kada je DF promijenio strategiju, pa je osim vlasti upućivao i ostatku opozicije oštre poruke zbog njihovog učešća u parlamentarnom dijalogu. U međuvremenu dio Fronta organizovao je i anti-NATO okupljanja.
Na trošenje državnog novca za finansiranje protesta ukazali su iz vladajuće DPS. Potpredsjednik Vlade Duško Marković nedavno je kazao da Front „sredstvima koja uzima od države radi na njenom urušavanju, a ne na poboljšanju životnog standarda građana i političkoj stabilnosti“.
Finansiranjem protesta baviće se i Državna revizorska institucija kad bude pravila reviziju izvještaja konstituenata DF-a za ovu godinu, nakon što je Milutin Simović iz DPS-a tražio od DRI odgovor na pitanje da li je zloupotreba državnih resursa kada stranke od njih finansiraju proteste.
Izvor: Pobjeda
