Nije se dugo čekalo na reakciju Svetozara Marovića. Nekoliko sati kasnije na Vladinom portalu objavljeno je saopštenje tada vicepremijera Marovića, koji je osudio akciju tužilaštva i pozvao da uhapse njega, pojašnjavajući da je on meta „budvanske afere“, a da njegovog brata i prijatelje pušte na slobodu... Od tada se počelo „šuškati“ da je Svetozar Marović ta „krupna riba“ koju čeka Evropa... On, međutim, nakon još jednog obraćanja javnosti povodom „budvanske afere“, koje je uslijedilo mjesec poslije hapšenja, a u kojem je pokušao da pojasni zašto ćuti, zaista je i zaćutao o ovom slučaju. Od tada, makar javno, trudio se da sve izgleda kao prije.
Da je sve u redu. U jednom trenutku možda se i činilo da od „razbijanja budvanskog klana“ neće biti ništa. U „slučaju Zavala“ presude su padale i suđenja ponavljana i sve je izgledalo kao još jedna farsa. Onda je, 11. marta 2014, uslijedilo novo budvansko hapšenje. Na meti tužioca našao se novi predsjednik opštine Lazar Rađenović... Tada je postalo jasno da Marović ne može biti miran i siguran. On je, međutim, i dalje ćutao. Nije progovorio ni kada su 13. avgusta ove godine lisice na ruke stavljene njegovoj kćeri, menadžerki opštine Budva i još nekolicini opštinskih činovnika, među kojima se, zbog „starih grehova“ ponovo našao i njegov brat Dragan... Ćutao je i pošto je glavni specijalni tužilac podigao krivičnu prijavu i protiv njegovog sina Miloša, mjesec kasnije, u septembru... Tada je uhapšena i Marovićeva strina Mirjana. Ništa nije kazao ni nakon izjave specijalnog tužioca. Katnića, koji je maltene javno najavio njegovo hapšenje, koje je uslijedilo nekoliko sedmica kasnije...
Godinu za nama svakako je obilježilo hapšenje Marovića. Tri decenije trajao je njegov put od lokalnog, budvanskog političara, do, po uticaju drugog čovjeka u državi i, potom, ćelije u Spužu. Za to vrijeme pokrivao je najvažnije državne funkcije, ali, tako se čini, napravio i svoje malo carstvo u Budvi. U svim korupcionaškim, višemilionskim aferama pokrenutim protiv čelnika ovog grada, biznismena koji su poslovali sa njima, opštinskih činovnika, spominje se i Marović, makar u nekom kontekstu.
„Lov“ na jednu od najuticajnijih političkih ličnosti u Crnoj Gori za sada nije proizveo političke posljedice. Istina, nakon akcije „Zavala“ došlo je do razdora među lokalnim budvanskim zvaničnicima, uglavnom visoko pozicioniranim članovima Demokratske partije socijalista, ali ova partija na izborima, bez obzira na sve to, nije izgubila vlast. Ipak, donedavno nerazdvojni prijatelji, poslovni saradnici, povezani kumovskim vezama počeli su da upiru prst jedni u druge kako bi se iščupali iz problema. Pričali su i što treba i što ne treba samo da bi sa sebe skinuli odgovornost za umije- šanost u prljave radnje. Dok su se oni međusobno optuživali, isplivavale su nove afere i svjedoci saradnici, koji su umnogome olakšali posao Tužilaš- tvu. Optužbe Sad je na Tužilaštvu možda i teži zadatak – da dokaže da je Marović iz sjenke političara predvodio kriminalnu organizaciju – njih 23, koji su, kako se sumnja, bili uključeni u milionske prevare. Iako su ga donedavno njegovi prijatelji, sada svjedoci saradnici, optužili i označili kao vođu kriminalne organizacije, kojoj su, prema sopstvenom priznanju, pripadali, to neće biti dovoljno da se dokaže da se Marović pitao za sve budvanske poslove i odobravao „prljave“ ugovore. (Opširnije čitajte u današnjoj Pobjedi)
