Vazduhoplovnu školu i Akademiju završio je u Mostaru. Bio je pilot-lovac. Dok je bio na odmoru u rodnom kraju (Trubjela i Rudine) 1939. godine pozvan je hitno u jedinicu u Mostar jer je počeo Drugi svjetski rat. Bio je stacioniran kod Kumanova, a njegova jedinica je imala zadatak da čuva granicu s Bugarskom.
Ipak, početak rata i rasulo jugoslovenske vojske, zahvatilo je i taj kraj.
Iako su od komande dobili naređenje da ne pružaju otpor, jedan broj oficira i vojnika odbija takve instrukcije. Kada su formacije njemačkih i bugarskih vojnika u ranu zoru 6. aprila 1941. iz pravca Bugarske krenule ka Skoplju, Milutin je uzletio kao pilot-lovac.
Imao je dva pratioca koji su hrabro upustili u borbu s brojčano i tehnički opremljenijim protivnicima. Kada mu je nestalo municije, poručnik Perović je usmjerio svoj avion u najbliži njemački, i zajedno su otišli u smrt. Njegovi pratioci su nakon toga pobjegli.
U opisima te borbe iz tog perioda navodi se:
“Švabe su se prosto zabavljale i utrkivale, ko će više aviona da pogodi ili pak obori. Nekoliko naših pilota u svojoj borbi su po prvi put primijenili tehniku "taran". Kada nisu mogli da se adekvatno suprostave neprijatelju, oni su preduzimali “taran” i zabijali se u neprijateljske letjelice. Gotovo čitava grupa je tada izginula u Kumanovu”.
Perović je bio član 36. Vazduhoplovne grupe Petog lovačkog puka, koji su koristili britanski avion “Hawker Hurricane”, koji je bio u upotrebi u Jugoslovenskom ratnom vazduhoplovstvu od 1938.Taj avion nije mogao da se nosi sa njemačkim modelima, ni po naoružanju, manevarskim sposobnostima ni oklopu. Britnaci su svoje Hokere modernizovali tokom rata dok su jugoslovenski uništeni u prvim danima rata.
Taran je zapravo ruski izum iz Prvog svjetskog rata, a pomalo je sličan ruskom ruletu. Ruski pilot Nesterov, virtuoz vazduhoplovne akrobatike, prvi je izveo takav napad. Svojim je nenaoružanim avionom nasrnuo na protivnika udarajući podvozjem o njegove repne upravljačke površine.
Kod Kumanova je Milutinu i ostalim pilotima podignut spomenik u obliku slomljenog krila. Nažalost, njegov podvig i herojska smrt ostali su zaboravljeni, u vihoru rata i promjenama koje su uslijedile.
Budući da je crnogorskoj tradiciji i mentalitetu je svojstveno da baštini herojske podvige, nejasno je kako je taj junak pao u zaborav.Ovo posebno stoga što Crna Gora koja postaje dio Alijanse u nju unosi i svoju svijetlu tradiciju i herojske primjere koji mogu biti paradigma za mnogo veće zemlje nego što je naša.
(Portal RTCG, Za priču korišćen isječak iz knjige "Na putevima slobode", Branimira Pavića)
