Prvi teroristički napad na Francusku, odnosno njen glavni grad, desio se 7. januara 2014. kada su dvojica francuskih džihadista, braća Kuači, ubili dvanaest ljudi u sjedištu satiričnog lista Šarli Ebdo u Parizu. Motiv napada bio je objavljivanje karikatura poslanika Muhameda. Dvojicu napadača ubila je policija. Dva dana nakon tog desio se i drugi teroristički čin kada je takođe francuski džihadist Amedi Koulibali u jednom pariskom supermarketu ubio policajku i još četiri osobe, a potom ga je policija likvidirala i oslobodila taoce. Terorizma nijesu bile pošte- đene ni druge zemlje Evrope. Žrtve su bili civili, nevini ljudi. Njihovi dželati pravdali su se da je to vid ,,borbe za pravednu stvar ili više političke i vjerske ciljeve“. Nazivali su se al Kaida, ISIS, ETA, IRA, Crvene brigade, ekstremni desni- čari, ljevičari…, a u stvari bili su samo hladnokrvne ubice i zločinci.
Brejvikov krvavi pir: U Norveškoj 22. jula 2011. godine ekstremista desničar Anders Bering Brejvik počeo je svoj krvavi pir. Nedaleko od sjedišta Vlade u Oslu detonirao je bombu, od koje je smrtno stradalo osam ljudi. Međutim, glavni cilj napada pomahnitalog norveškog teroriste bio je ljetnji kamp mladih laburista na ostrvu Utoja gdje je hladnokrvno ubio 69 osoba, uglavnom mladih. Brejvik je osuđen na maksimalnu zatvorsku kaznu u Norveškoj od 21 godinu.
Napadi na London: Ni Velika Britanija nije bila pošteđena terorističkih napada. U Londonu 7. jula 2005. godine izvedena su četiri koordinirana samoubilačka napada na tri stanice podzemne željeznice i londonski autobus. Poginulo je 56 ludi, a ranjeno 700. Napade je izvela teroristička grupa koje je bliska al Kaidi. Velika Britanija je krajem prošlog vijeka bila česta meta terorističkih napada IRA-e (Irske Republikanske Armije). Posljednji se desio 15. avgusta 1998. godine kada je odmetnuta frakcija IRA- e nezadovoljna potpisanim mirovnim sporazumom izvela napad u gradiću Omagh na sjeverozapadu Sjeverne Irske. Bilans eksplozije automobila bombe bio je 29 mrtvih i 220 ranjenih među kojima veliki broj mladih. Bombom na mirovnjake: Turska je, takođe, bila često meta terorističkih napada. Posljednji se desio 10. oktobra ove godine, kada je u dvjema eksplozijama u Ankari poginulo je više od 90 osoba, dok ih je ranjeno više od 180. Riječ je o napadu bombaša samoubica na ljude koji su se okupili kako bi pozvali na mir. U terorističkom napadu automobilom - bombom 10. avgusta 2015. na zgradu policijske uprave u istanbulskoj četvrti Sultanbejli povrijeđeno je deset osoba, trojica policajaca i sedam civila, turskih državljana. U oružanom napadu na američki konzulat u Istanbulu u Turskoj, koji se desio 9. jula, 2008. poginula su tri turska policajca, dok su dvojica ranjena. U puškaranju su poginula i trojica nepoznatih napadača. U ovoj zemlji djeluje Kurdska radnička partija koja je odgovorna za brojne terorističke akcije.
Masakr u Madridu: Najkrvaviji teroristički napad u Evropi za posljednjih 40 godina desio se 11. marta 2004. godine u Španiji. U Madridu i njegovom predgrađu u četiri voza ujutro eksplodiralo je desetak bombi. U tom masakru koji je izvela jedna frakcija islamskih fundamentalista u ime al Kaide poginula je 191 osoba a blizu 2.000 je bilo ranjenih. Španija je, takođe, imala problema sa terorizmom krajem prošlog vijeka. U ovoj zemlji djelovala je ETA koja u kampanji za nezavisnost Baskije nije prezala ni od oružanih terorističkih akcija. ETA je tek 2011. objavila prekid nasilja. Međutim, za četiri decenije djelovanja okrivljena je za ubistvo 829 ljudi. ETA je najkrvaviji atentat automobilom - bombom izvela na parkirali- štu trgovačkog centra Hipercor u Barceloni 19. jula 1987. godine. Poginula je 21 osoba, a 45 je bilo ranjenih. Italija kao meta Najkrvaviji napad u istoriji Italije desio se 2. avgusta 1980. godine kada je u eksploziji bombe u čekaonici stanice u Bolonji poginulo 85 osoba, a 200 ih je bilo ranjeno. Za taj napad osuđena su dvojica članova jedne terorističke grupe ekstremne desnice na doživotni zatvor, međutim, nalogodavci nikada nijesu otkriveni. U Italiji je posljednjih decenija prošloga vijeka djelovala teroristička organizacija Crvene brigade. Riječ je o komunističkoj oružanoj grupi koja je osnovana 1970. godine, a čiji cilj je bio stvoriti komunističko društvo putem oružane borbe, i odvojiti Italiju od NATO-a. Intenzivno su djelovali u Italiji 1970-ih i 1980-ih godina, a smanjenom intenzivnošću do danas. Djelovali su u početku kao oružano krilo šireg lijevog pokreta, a od sredine 1970-ih kao teroristička organizacija. Počinili su brojna ubistva i otmice pripadnika talijanskih vlasti i bogatih industrijalaca, od kojih su najpoznatija ubistvo italijanskog premijera Alda Mora 1978. godine. (Pobjeda)
