Pad glavnog semafora koji, uzgred, nije u funkciji, potvrđuje da uslovi na bazenu nijesu za ignorisanje, kao i da višegodišnje “šminkanje” uslova i procesa u ovom sportskom objektu više ne može da prođe.
U subotu, kada se igrao turnir mlađih kategorija, semafor je pao na balkon iznad samog plivališta, a sva je sreća što u tom trenutku na bazenu nije bilo djece, službenih lica i zaposlenih.
Nefunkcionalna hlorna stanica, loše elektro i ostale instalacije, zapuštene svlačionice i ostale prostorije, te trošna krovna konstrukcija i ruinirane tribine, uz prostor oko bazena nalik deponiji, slika su ovog hrama vaterpola, u kojem su plivali evropski šampioni.
Odnos lokalnih i državnih institucija prema kotorskom bazenu u najmanju je ruku nedopustiv, no, slabo interesovanje građana, prije svega roditelja čija djeca treniraju, za peticiju koju su sredinom godine pokrenuli korisnici plivališta, takođe je neodgovorno.
Ukoliko državnim budžetom bude izdvajan novac samo za izradu projektne dokumentacije, sva je prilika da će od kotorskog bazena, sagrađenog 1984. godine, ostati samo papiri. (Portal RTCG)