„Domaći proizvođač je u potpunosti podcijenjen i zaboravljen, upravo zbog orijentacije na strane investitore koji su povlašćeni, iako se zaboravlja jedna vrlo važna činjenica, da su domaći privrednici ti koji nose društvo na svojim leđima, u lancu fiskalne politike, oni su ti koji su glavni kada se puni državni budžet, a u znak zahvalnosti, država im vraća na način što njihova strana konkurencija dobija prvenstvo po gotovo svim osnovama, stavljajući ih na taj način u nezavidan položaj iz kojeg mnogi izađu kao gubitnici svega onoga što su godinama mukotrpno stvarali. Domaća privreda je u cjelosti podređena domaćim tajkunima kojima se daju monopolska prava i namješteni tenderi, iza kojih u najvećem broju slučajeva stoje privilegovani i moćni koji imaju jako dobre konekcije sa vrhuškom vlasti i pojedinicima koji su izabrani da budu nosioci javnih funkcija radeći u opštem interesu društva, a ne nikako svom ličnom. Podsjetiću samo koliko problema ima naš poljoprivredni proizvođač, koji je svakako dio privrede da na tržištu plasira ono što je proizveo po cijenama koje bi mu omogućile, ništa više nego da preživi, a sve zbog uvozničkog lobija koji drži monopol nad gotovo svim prehrambenim proizvodima koji se uvoze gdje neko tamo ima debelu zaradu na račun nelojalne konkurencije ne razmišljajući o tome da će šteta koja se izaziva tim protivpravnim činjenjem u perspektivi izazvati štetu nesagledivih posljedica. Jednostavno rečeno, vlast je ta koja umjesto da podstiče domaćeg privrednika, ona mu ukoliko pojedinci bliski strukturama koji obavljaju javne funkcije od toga nemaju interesa na sve načine, raznim i birokratskim i fiskalnim barijerama onemogućava da opstaje na ekonomskom tržištu. Svakoj na zdravim osnovama uređenoj državi je interes i njeno bogastvo, da što više svojih proizvoda izveze, i da izvoz ima primat u odnosu na uvoz. Jedino je u Crnoj Gori obrnut slučaj, više uvoza, više uvozničkog lobija, a sve manje domaćeg proizvoda“, ističe Martinović u izjavi dostavljenoj Portalu Analitika.
Podsjetio je da je u prethodnom periodu mnogim sumnjivim stranim investitorima dato mnoštvo ekskluzivnih, a posebno poreskih privilegija, čije su investicije u velikom broju slučajeva propale ili samo služile za pranje novca i nezakonito bogaćenje.
„Volio bih da znam koji je to domaći investitor koji nije povezan sa gore pomenutom vrhuškom bio ikada oslobođen neke obaveze državi, subvencioniran, ili na bilo koji drugi način motivisan da razvija svoju djelatnost, čineći na taj način obostranu korist i državi i društvu.Nije ni jedan i tako će ostati dok god je ove vlasti koja vlada suprotno pravnim normama i opštem interesu društva“, zaključio je Martinović.
