„The Total Rush; Drugs in the Third Reich” knjiga Normana Olera otkriva da su lideri Trećeg Rajha bili na ozbiljnim stimulansima.
Oler je imao pristup bilješkama dr Teodora Morela, koji je liječio Hitlera i njegove ljude. Do perioda kada je Njemačka osvojila Francusku u maju 1940. više od 35 miliona vojnika i birokrata svakodnevno je uzimalo razne pilule. Izvještaji Vermahta pokazali su da je oko 200 miliona pilula pervitina nabavljeno za trupe između 1939. i 1945. a istraživanja Njemačke asocijacije ljekara pokazalo je da su nacisti razvili ovaj stimulans na bazi kokaina tako što su ga testirali na zarobljenicima u koncentracionim logorima.
„Čovjek po imenu dr Fric Haushild, nekadašnji glavni farmakolog Temlera, bio je čovjek koji je stajao iza proizvodnja. Bio je to metamfetamin koji se mogao uzimati bez recepta i milioni su ga koristili“, kaže Oler, koji je tri godine istraživao ovu tematiku za potrebe knjige.
„To je bilo društveno prihvatljivo. Pravile su se čak i čokolade sa metamfetaminom, kako bi ženama lakše padali naporni kućni poslovi. Uspjeh Blickriga može se pripisati činjenici da se nikome u njemačkim trupama nije spavalo“.
Pervitin je proglašen za nelegalnu supstancu 1941. ali su ga vojnici i dalje uzimali, pokazala su Olerova istraživanja.
Oto Ranke, vojni ljekar i direktor Instituta za opštu fiziologiju na Berlinskoj akademiji vojne medicine, stajao je iza rasturanja pervitina. On je otkrio da ova droga pojačava samopouzdanje i izoštrava čula. Na Istočnom frontu gdje su se vodile najžešće bitke u surovim uslovima, ljekari su vojnicima davali pervitin, kako bi istrpjeli niske temperature i podigli im moral.
Ipak, oni su bili relativno prisebni, u odnosu na svog lidera. Hitler je uzimao 82 različite vrste ljekova, uključujući i primitivnu „vijagru“, heroin, morfijum.
Dr Morel je Hitleru čak ubrizgavao testosteron i koktel napravljen od sperme i izlučevina prostate mladih bikova. Od eukodala, preteče heroina, Hitler je bio zavistan, a najviše ga je uzimao u jesen 1944.
“Koristio je tu jaku drogu koja ga je činila euforičnim, čak i kad stvarnost nije bila uopšte svijetla. Generali su ga uporno upozoravali da moraju da promijene taktike, da okončaju rat, ali on to nije želio da čuje. Tražio je od dr Morela da mu daje ljekove, koji su činili da se osjeća neuništivim u bezizlaznoj situaciji”, kaže Oler.
Prema njegovim otkrićima, Hitler je imao užasnu fobiju od raka, patio je od visokog krvnog pritiska, grčeva u stomaku, glavobolja, a nekoliko puta uklanjani su mu polipi sa glasnih žica.
Takođe, patio je od nadimanja i uzimao ogromne količine ljekova za regulisanje ovog problema, koji su imali male količine strihnina, sastojka otrova za pacove.
Dr Morela su zarobili Amerikanci, a umro je od tuberkuloze u logoru 1949. Dr Piter Masterson, istoričar koji je proučavao Morela za potrebe američke Vlade nakon rata, kaže da je to čovjek koji je izdao medicinsku etiku.
“Ipak, na neki čudan način, možda saveznici mogu da zahvale baš njemu što je Adolfa Hitlera pretvorio u slomljenu ljušturu zavisnu od droge, koja nije bila u stanju da odlučuje o ratu”, napisao je on.
Izvor: b92.net
