Uoči godišnje odmorske pauze, stručni saradnici bivšeg premijera, a prethodno ratnog komandanta OVK za Metohiju, ali svojevremeno i haškog osumnjičenika, kao ključnu spornu tačku razgraničenja između dvije države označili su takozvanu čakorsku liniju na dionici puta Murino – Čakor - Peć. Prema njihovim kartografskim projekcijama, neophodno se vratiti na rješenja administrativnog razgraničenja između nekadašnje autonomne pokrajine i bivše republike, unutar bivše SFRJ, iz 1974. godine.
Čije ovce…
Radi se, pojednostavljeno rečeno, o namjeri Haradinaja da isposluje ,,povraćaj“ dijela navodno kosovske teritorije koja bi, prema dosadašnjim ekspertskim nalazima, po dubini od oko 2,5 kilometara trebalo da pripadne Crnoj Gori. U katastarskim knjigama, prema uvjeravanjima njegovog (partijskog) stručnog tima, dio šuma, pašnjaka, okućnica i uglavnom napuštenih kuća, vodi se kao nesporno vlasništvo metohijskih Albanaca, pa je i to važan razlog za pravednije i pravno utemeljenije međudržavno razgraničenje. Valjda u skladu sa onom čuvenom - „ čije ovce, toga i planina“.
Iz Vlade Republike Kosovo na Haradinajeva oštra upozorenja gotovo da i nema ozbiljnijih reakcija. Tek sporadično oglasi se poneko od funkcionera srednjeg ranga u Mustafinom kabinetu, dovodeći u pitanje motive lidera Alijanse da uopšte pokuša dramatizovati proces razgraničenja sa Crnom Gorom.
Opominju ga da u moru kosovskih problema vezanih za Briselski sporazum i osnivanje Međunarodnog krivičnog suda za zločine OVK, nije politički pametno otvarati front prema prijateljskoj državi, naročito ako za to ne postoji ni jedan - jedini ozbiljan razlog.
Kakva-takva slamka
Haradinaju se spočitava štetno politikantstvo, a još oštriji od Mustafinih saradnika i funkcionera Demokratskog saveza su saradnici zamjenika premijera i ministra spoljnih poslova Hašima Tačija, koga su iz Alijanse optužili za navodnu trgovinu državnom teritorijom Kosova u korist države Crne Gore.
Odgovor je bio žestok: lider Alijanse za budućnost označen je najvećim gubitnikom na kosovskoj političkoj sceni, s obzirom na to da je na svim dosadašnjim izborima, iz ciklusa u ciklus, dobijao sve manji broj glasova, da bi na kraju ostao i bez Peći, nekadašnje političke tvrđave Ha radinaja i njegovih sljedbenika.
-Na državnom nivou marginalizovan je do ivice jednocifrenog broja mandata i sada bi stvaranjem problema tamo gdje ih nema, a navodnom brigom o interesima naroda i dr- žave, htio da vrati izgubljeno, po svaku cijenu, kazali su iz Tačijeve stranke.
Iz Demokratske partije Kosova takođe podsjećaju nekadašnjeg saborca svog lidera da su teritorijalni integritet i suverenitet kosovske države apsolutno osigurani sa svih strana i svih aspekata, a pokušaj dramatizovanja razgraničenja sa Crnom Gorom samo je manipulativno nastojanje političkog utopljenika da se uhvati za kakvu-takvu slamku…
Mekše i evropskije
Ni kosovskim opozicionim strankama i partijama pokušaj Ramuša Haradinaja da dramatizuje proces utvrđivanja granične linije sa Crnom Gorom nije se naročito dojmio.
Tek sporadične, upadljivo anemične reakcije svedene su na formalnost podrške radi podrške, tek toliko da se značajnije ne ugrozi unutaropoziciona solidarnost u odnosu na Mustafinu i Tačijevu vladajuću većinu, pa o kojoj god se temi radilo.
Čak se ,,ofanzivnije“ tim povodom nijesu oglašavali ni iz Pokreta Samoopredjeljenje, inače veoma radikalnog i bez konkurencije najofanzivnijeg lidera na kosovskoj političkoj sceni Aljbina Kurtija.
Analitičari takav odnos tumače zaokupljenošću drugim temama, a posebno Sudom za ratne zločine, koji je u osnivanju, ali i sve snažnijim uticajem ,,mekše i evropskije“ struje unutar Pokreta, na čelu sa Ilirom Dedom, bivšim direktorom Međunarodnog instituta za demokratiju u Prištini.
Za Haradinaja i njegove sljedbenike posebno je bilo neočekivano što, bar do sada, nijesu dobili glasnu i jasnu podršku ni jedne od uticajnijih organizacija ratnih veterana, pa je procjena dobrih poznavalaca metoda njegovog javnog djelovanja da će međugraničnu priču sa Crnom Gorom vrlo brzo ,,adaktirati“.
Izvor: Pobjeda
