Vlada ima osjećaj da, s obzirom da je poglavlje 26 (obrazovanje i kultura) privremeno zatvoreno, ne treba da radi ništa kako bi se stanje u obrazovanju unaprijedilo, smatraju u Demokratskoj Crnoj Gori.
“Sistem obrazovanja koji teži dostizanju visokog kvaliteta ujedno je i sistem koji je motivisan da se stalno preispituje i usavršava. Odgovornost koje obrazovanje u svakom društvu ima kao intelektualni i socijalni izvor podrazumjeva i obavezu da se postojano prati, utvrđuje kvalitet i podiže ga na znatno veći nivo,” kazala je članica Glavnog odbora Demokrata, Svetlana Tomić.
Ono što se može navesti kao jedan od bitnih problema u obrazovnom sistemu jeste loše normirana zakonska odredba načina izbora direktora škola, smatra ona.
“Direkotore škola bira ministar prosvjete čime se sistem nepotrebno centralizuje, a gubi se osnov za demokratičnije upravljanje školama zarad partikularnih interesa. Ovakav izbor prouzrokuje niz posljedica počevsi od problema u organizaciji nastave do zloupotreba prostorija škole,” kazala je Tomić.
“Poznata je i informacija da je Prosvjetna inspekcija ukazala na nepostojanost diploma i licenci koje predstavljaju odgovornost direktora ali ono što nije poznato jesu sankcije po tom pitanju”.
Analizirajući oblast obrazovanja, Demokrate zaključuju da je neophodno unapređenje transparentnosti i kontrole rada u obrazovanju.
“Potrebno je osmisliti mehanizme koji bi omogućavali efikasnu primjenu zakona u obrazovanju, a samim tim i definisati sankcije u okviru kršenja istog. Za početak smatramo da bi u okviru Ispitnog centra ili Zavoda za školstvo trebalo otvoriti partnerski centar koji bi bio orijentisan na obuku i testiranje obrazovnog kadra i na taj način bi se osposobio koristan i održiv sistem,” stoji u saopštenju.
Demokrate ističu da se izgradnja sistema obrazovanja ne može vršiti nezavisno od socijalnog konteksta i da se moraju utvrditi razlozi i odgovornost za raskorake između ponude i potražnje na tržištu kvalifikovanog kadra, jer taj raskorak nanosi velike socijalne gubitke i otežava razvoj naše države.
“Visoko obrazovanje se pretvara u biznis gdje se akcenat stavlja na plaćanju školarine, što donosi profit institucijama, a znanje postaje sporedno pitanje,” ocjenjuje Tomić.
