Prije desetak dana je novinarka u jednom dnevnom listu objavila opsežnu reportažu o apartmanima u “Dobrim vodama”, što je starijim Baranima izazvalo reakcije za koje su mislili da su ostale zapretene duboko unutra.
Dobre vode!
Nadali smo se da su svi zaboravili tu nakaradnu konstrukciju imena pitomog naselja Dobra voda, između Bara i Ulcinja, nekada poznatog po mlinovima, murvama i izvorima, danas samo po turizmu B kategorije. Ali, vidiš, nisu. Drže se još te “Dobre vode” i na internetu, a ne samo kod novinara koji pišu o Baru.
Priča seže negdje do početka devedesetih kada su vikendaši, mahom iz Srbije, nekako prirodno, vodeći se imenima tipa “Bele vode”, i Dobru vodu nazvali “Dobre vode”. Bilo je to svima simpatično i završavalo se smijehom, ispravkama i pošalicama ali, kad su stvari izmakle kontroli, i sredstva informisanja počela da koriste tu sintagmu, malo je kome bilo smiješno. Vrhunac je bio kad su duž puta Bar – Ulcinj, negdje 2000. godine, nikle saobraćajne table sa natpisom “Dobre vode”, naručene ko zna od koga, po ko zna čijem zahtjevu.
Reagovali su lokalni mediji, objavljivali proteste i negodovanja građana, upozoravali, dokazivali slikama starih tabli, katastarskim izvodima, zemljišnim knjigama... Objašnjavali su razni da niko nikada to mjesto nije nazvao “Dobre vode”, ne želeći da ovo mjesto podijeli sudbinu naselja kojeg danas svi zovu “Utjeha”, po kafani koja je sedamdesetih u Valu Maslina, odnosno Bušatu, kako je pravo ime tog lokaliteta, otvorena kao prvi objekat te vrste.
Tadašnji predsjednik Opštine Borislav Lalević je godinu za godinom, u čak tri navrata, od 2000. do 2002. najavio skidanje tih tabli, ali se to nije dogodilo.
Saobraćajne table sa natpisom “Dobre vode” zadržale su se malo duže od deceniju, i pored protesta mještana i obećanja čak četiri gradonačelnika. Uklonjene su, paradoksalno, tek kad su ih ukrali Romi koji su preprodavali sekundarne sirovine, pa su naručene nove table, sa pravim imenom. One i danas stoje.
Vremenom je i većina vlasnika novootvorenih ugostiteljskih objekata sklonilo svoje billboarde i reklame sa natpisom “Dobre vode”, i ostavila samo imena objekata i hotela. Većina, ne svi.
I kako to obično biva, besmislica i neistina koja se dugo forsira postaje prihvaćena, tako da i danas jedan dio Barana nije siguran da li se ispravno kaže “Dobra voda” ili “Dobre vode”. Ohrabruje, međutim, što to znaju učenici škola koja učestvuju na tradicionalnom prestižnom kvizu “Koliko poznajem svoj grad?” u kome se jedno od pitanja “pod obavezno” tiče pravog imena ovog naselja. Šteta je ipak teško ispravljiva, jer još uvijek mnogi reklamni web-sajtovi nude u “Dobrim vodama” smještaj na ovom dijelu barskog pomorja. Pominju se “Dobre vode” i u zvaničnim policijskim saopštenjima (!), u dnevnim novinama, čak i na Javnom servisu...
A nisu “Dobre vode” jedini primjer u Crnoj Gori. Pitajte žitelje mjesta Buljarica kako reaguju kad im kažu da žive u “Buljaricama” i ova je priča iznova aktuelna.
Primjera ima još. Prije nekoliko godina izad plaže Črvanj, između Sutomora i Bara neko je bio postavio tablu sa natpisom “Beogradska”. Zamalo pa i osta tako…
Ž. MILOVIĆ
