Bivši gradonačelnik Budve Rajko Kuljača ponovo je osuđen na pet godina zatvora a njegov nekadašnji potpredsjednik Dragan Marović, rođeni brat potpredsjednika DPS-a Svetozara Marovića na četiri. Đorđije Pinjatić nekada direktor budvanskog vodovoda i bivši poslanik DPS-a Đorđije Pinjatić dobio je tri godine zatvora. Njih trojica okrivljena su za zloupotrebu službenog položaja čime su, kako je presuđeno, oštetili gradsku kasu za 821.599 eura. Njihovi saradnici na projektu gradnje fabrike za desalanizaciju morske vode na Zavali, članovi komisije koja je procjenjivala vrijednost izvedenih radova Dragan Žinić, Slobodan Đurović, Stevan Vučetić, Sreten Tomović, Novak Stanojević i Marko Kaloštro osuđeni su na po dvije godine zatvora zbog pomaganja u zloupotrebi službenog položaja. Budvanski biznismen Dragan Sekulić, vlasnik preduzeća “Moni invest” osuđen je na tri i po godine zbog zloupotrebe službenog položaja podstrekavanjem.
Slučaj “Zavala” svojevremeno je pokrenuo buru i na političkoj sceni Crne Gore kada su po nalogu specijalne tužiteljke Đurđine Ivanović 24. decembra 2010. godine pohapšeni Kuljača, Marović i ostali Budvani. U njihove kuće tada su u zoru upali specijalci naoružani dugim cijevima, stavili im lisice na ruke i uz izuzetno jako obezbjeđenje priveli ih u Podgoricu u specijalno tužilaštvo.
Reagovao je tadašnji potpredsjednik Vlade Svetozar Marović i u opširnom saopštenju objavljenom na sajtu Vlade zatražio da uhapse njega, uz obrazloženje da je on politička meta a da su njegov brat i ostali okrivljeni samo žrtve. Marović je zbog ovog slučaja oštro javno reagovao još nekoliko puta početkom 2011. i onda je zaćutao.
Kuljača, Marović i Pinjatić u pritvoru su bili oko pola godine, do 28. juna 2011. Ostali okrivljeni u pritvoru su ostali tri mjeseca, do 23. marta 2011, osim Sekulića koji je pušten dvije sedmice kasnije 6. aprila.
Slučaj “Zavala” nije ostavio ravnodušnim ni strane diplomate u Crnoj Gori.
Optuženi sve vrijeme tvrde da nijesu krivi i da su žrtve političkih igara, ali je sutkinja Suzana Mugoša našla dokaze na osnovu kojih ih je osudila. Jedan od osuđenih, Dragan Žinić danas je sutkinji Mugoši, nakon što je saopštila presudu, poželio miran san. Prvooptuženi Kuljača kao i Pinjatić danas se nijesu pojavili u sudnici, a Marović je prokomentarisao da je za njega ovakva presuda očekivana, tvrdeći da je optuženima tokom čitavog postupka bilo uskraćeno pravo na odbranu.
Advokati optuženih su kategorični da za osuđujuću presudu nije bilo dokaza i uvjereni su na će njihovi klijenti na koncu ovog postupka biti oslobođeni.
Sutkinja Mugoša danas je kazala da je odluku donijela samostalno i na osnovu Zakona i saopštila, obrazlažući presudu da je za sud potpuno jasno da je “Zavala invest” ostvarila imovinsku korist po osnovu izvedenih radova.
Na sajtu Višeg suda objavljena je presuda u kojoj se, pored ostalog navodi, da je nesporno utvrđeno da su optuženi počinili krivično djelo za koje su osuđeni.
- Optuženi Kuljača, Marović i Pinjatić ne spore da su bili prisutni na kolegijumu, ne spore zaključke kolegijuma, kao i da su bili u toku sa realizacijom projekta „Osmoze“, osim što negiraju i spore da ne znaju ko je dogovorio i ugovorio poslove sa „Zavalom invest“, te da su bili saglasni na kolegijumu da to bude ljudstvo koje se već nalazi na tom lokalitetu ali nijesu znali o kome se radi. Kuljača je donio rješenje o formiranju komisije, Marović parafirao rješenje komisije koju je sastavio i dobio izvještaj komisije kako on navodi čisto informativno, koji mu je Pinjatić predao. Pinjatić je naveo da jeste bio na kolegijumu, a svoje angažovanje oko „Osmoze“ je objasnio da je bio zainteresovan kao fizičko lice – piše u presudi.
Navodi se i da su Žinić, Đurović, Vučetić, Tomović, Stanović i Kaloštro negirali da su počinili krivično djelo ali da nijesu sporili da su sačinili sporni izvještaj, navodeće da su cijene utvrdili na osnovu iskustva, „iako kako su sami naveli do tada nijesu procjenjivali ovakav objekat“. Za Sekulića se u presudi ističe da je negirao krivicu i da je sudu kazao da je pregovarao sa Vječeslavom Lejbmanom i Srgejem Polonskim dok je suvlasnik u firmi bio Svetozar Marović, a u Ugovor je unio odredbe koje se tiču obaveza Opštine jer je za „planove Opštine saznao iz sredstava informisanja i znao da će mu pomoći ljudi iz Opštine koje je poznavao, da se na tom zemljištu ucrta 85 hiljada m2, a to su Tičić, Rađenović i Kuljača, iako im se nikada nije obratio sa takvim zahtjevom“.
- Ovakve odbrane optuženih su u cjelosti opovgrnute materijalnim dokazima provedenim na glavnom pretresu iz kojih za sud nije ostala dilema u pogledu krivice optuženih – piše u presudi.
U obrazloženju se navodi da je 14. septembra 2007. donijeta odluka da se bez odgađanja pristupi realizaciji projekta za obezbjeđenje dodatnih količina vode u mreži lokalnog vodovoda i da se prve količine vode dobijene putem reverzibilne „Osmoze“ dovedu do juna 2008. godine. Zaključeno je „da je najracionalnije, najefikasnije i najcjelishodnije obaviti razgovore i pokušati dogovoriti poslove sa izvođačem koji se sa operativom i ljudstvom već nalazi na predmetnom lokalitetu“.
Kako piše u presudi Kuljača, Marović i Pinjatić su u svojim odbranama tvrdili da nijesu znali ko je taj izvođač koji se nalazi na lokalitetu. Sud je zaključio i da je nesporno da je „Zavala invest“ registrovana tek nakon donošenja ovih zaključaka, odsno 18. oktobra 2007. godine. Istuče se i da Kuljača nije donio odluku o pokretanju i sprovođenju otvorenog postupka javne nabavke po Ugovoru od 11. juna 2007. godine , kojim se Opština obavezala da će biti investitor građevinskih, elektro i vodovodnih radova u projektu gradnje postrojenja za desalanizaciju morske vode na poluostrvu Zavala, a kako je to propisano Zakonom o javnim nabavkama. Marović, prema presudi, nije angažovao stručni nadzor i kontrolisao stanje na terenu, braneći se da nije bio u obavezi, jer se nije radilo o investicijama.
U presudi se dalje navodi da je Kuljača 25. septembra 2008. godine donio rješenje o imenovanju komisije za procjenu vrijednosti izvedenih radova iz kojeg je utvrđeno da je donijeto na zahtjev „Miraks grupe“ – „Zavale invest“, iako takav dopis ne postoji u Opštini Budva, nakon čega je predugovor o naknadi za uređivanje građevinskog zemljišta između Opštine Budva i „Zavala invest“ zaključen 13. oktobra 2008. Njim je predviđeno da je „Zavala invest“, kao korisnik obveznik plaćanja naknade za uređivanje građevinskog zemljišta, radi izgradnje kompleksa vila visoke turističke kategorije, sa pratećim sadržajima, u zahvatu urbanističkog projekta Turističkog kompleksa „Zavala“, te da će se konačan iznos naknade i način plaćanja odrediti nakon dobijanja urbanističke saglasnosti na projektnu dokumentaciju, kada će se zaključiti Ugovor.
- Orijentaciona naknada za odobrenu bruto površinu iznosi 8.365.939,50 eura. Konačan iznos naknade odrediće se nakon dobijanja građevinske dozvole i detaljnog obračuna površina u Turističkom kompleksu. Ugovorne strane su se sporazumjele da će troškovi koje je korisnik ostvario u vezi izgradnje postrojenja za deslanizaciju morske vode, sa pratećom infrastrukturom biti uračunati u naknadu za uređivanje građevinskog zemljišta. Sastav i iznos troškova, će biti utvrđen od strane komisije Opštine Budva o procjeni vrijednosti na osnovu rješenja od 25. septembra 2008. godine – piše u presudi.
Ističe se da kada se uporede datumi donošenja rješenja o imenovanju komisije i zaključenja predugovora jasno se vidi da je rješenje donijeto prije zaključivanja predugovora „što znači da je optuženi Kuljača znao sa kime će se zaključiti predmetni ugovor jer nema logike da se komisija o procjeni vrijednosti izvedenih radova sastavlja prije nego što je potpisan predugovor u kojem je navedeno šta će i na koji način procjenu izvršiti imenovana komisija“.
- Izvještaj komisije je sačinjen 14. oktobra 2008 godine, što proizilazi dan nakon zaključivanja predugovora, a kompezacija je izvršena dana 10. 11. 2008. godine, na iznos od 4.403.886,55 eura, koju je Sekretarijat za privredu i finansije Opštine Budva sproveo preko glavnog računa trezora Opštine – piše u presudi.
Zaključuje se da je u sudskom postupku nesporno utvrđeno da je kompenzacija izvršena na osnovu Izvještaja o procjeni vrijednosti izvedenih radova u kojem je iznos koji je procijenjen veći za 821.599,00 eura od troškova koje je „Zavala invest“ imala za gradnju fabrike za desalanizaciju morske vode.
- Za ovaj sud je nesporno da su optuženi Pinjatić, Žinić, Đurović, Vučetić, Tomović, Stanović i Kaloštro sačinjavanjem takvog Izvještaja stvorili uslov za izvršenje krivičnog djela, jer je taj dokument poslužio da se sprovede predmetna kompenzacija – ističe se u presudi.
K. K.
