Najnovija studija, objavljena u januaru u časopisu “Proceedings of the National Academy of Sciences”, međutim, pokazuje da je suša, koja je trajala nekoliko vjekova, primorala stanovništvo da napusti metropolu i potraži povoljnije uslove za život.
Na vrhuncu razvoja, Kantona, koja se podignuta u okolini ugašenog vulkana, imala je 90.000 stanovnika. Oblast je bila bogata opsidijanom, vulkanskim staklom koje je korišćeno u trgovini i za izradu oštrog alata. Između 900. i 1050. godine grad je napušten, a da bi utvrdili zašto, geografi su proučili klimatske uslove prije i poslije propasti Kantone.
Oni su analizirali odnos između različitih izotopa kiseonika u uzorcima sedimenata uzetih iz jezera Alhohuka, 32 kilometara od grada, i utvrdili količinu padavina i isparavanja u jezeru. Ispostavilo se da su na tom području ljeta bila sušna.
Redovna sezona monsuna u Kantoni poremećena je usljed čestih i dugotrajnih suša, koji su negativno uticale na prinose i snabdijevanje vodom, objašnjavaju naučnici. Na osnovu analize uzoraka, naučnici su utvrdili da je period učestalih suša trajao 650 godina: od 500. do 1150. godine.
“Kantona je propala tokom ovog sušnog intervala i zaključili smo da su klimatske promjene vjerovatno odigrale određenu ulogu u tome, barem u posljednjem periodu njenog postojanja”, izjavila je Tripti Bhatačarja, koja je diplomirala geografiju na Univerzitetu Kalifornije u Berkliju.
U ranoj fazi sušnog perioda broj stanovnika Kantone se čak povećao. Moguće je da su politička previranja i suše na drugim mjestima u prvi mah dovele ljude u utvrđeni grad, ali onda su se uslovi toliko pogoršali da su morali da ga napuste, objasnila je Bhatačarja.
NBC news
