Velikodržavni Beograd, kako se navodi, oktroisao je sebi lojalne političare u liku Bulatovića, Kostića, Đukanovića i Marovića. Crna Gora je politički i ekonomski potonula i postala poprište pogubne i kriminalizovane politike, perifernog velikosrpstva i klerošovinizma Srpske pravoslavne crkve.
“Posljedice takvih zlosrećnih promjena preživjele su sve ove godine i još dugo će biti teret o vratu crnogorskog društva. Ni zakašnjela obnova državnosti nije uspjela izbrisati duboke antievropske i anticrnogorske brazde koje su tada uzorane. Nezavisnost je obnovljena pod vođstvom Đukanovićevog DPSa koji to ni po čemu nije zaslužio, baš kao što su tadašnji protivnici državnosti a sadašnji još uvijek dominirajući opozicionari i dalje nadahnuti politikom koja je obilježila naše propadanje”, piše u saopštenju.
Zato je, kako smatraju, lako primijetiti da suštinski oporavak Crne Gore nije moguć dok sa vlasti ne ode DPS i dok ne napuste političko kormilo tzv. antibirokratski pretorijanci rasuti po SNP-u i DF-u.
“U međuvremenu, Crna Gora nastaviće da se guši u kulturi zaborava i praksi ćutanja političke i najšire javnosti. Stasavaće generacije koje ništa ne znaju o događajima koji su upropastili njihove živote, pa samim tim i ne razumiju zašto su odrasli uz - jednu vladajuću partiju sa desetinama lica, jedne te iste promašene opozicione kolone i jedne te iste nesmjenjive državne vođe u jednoj nepravednoj državi i jednom neslobodnom društvu”, zaključuje se u saopštenju.
