Izvršni direktor LGBT Foruma Progres Stevan Milivojević je pred članovima Socijalnog savjeta, predstavio istraživanje “Diskriminacija LGBT osoba na tržištu rada” koje je u periodu od 5. do 20. oktobra realizovano kod 30 visokoobrazovanih LGBT osoba starosti od 25 do 55 godina, uz podršku i pomoć “LGBTIQ Socijalnog Centra”. Istraživanje je obuhvatilo 24 muškarca i šest žena.
LGBT Forum Progres, vodeći se metodologijom vodećih svjetskih istraživačkih centara za pitanja seksualne orjentacije i rodnog identiteta i procjenama LGBT pokreta, procjenjuje da je među aktivnim stanovništvom Crne Gore minimalno oko 10.000 LGBT osoba, među zaposlenima u Crnoj Gori minimalno je oko 7.000 LGBT osoba.
Milivojević je kazao da su, prema njihovim procjenama, od ukupnog broja nezaposlenih, u drugom kvartalu ove godine, minimalno njih oko 2.000 bile osobe koje pripadaju LGBT zajednici.
“U Crnoj Gori, i pored kvalitetne nacionalne antidiskrimnatorne politike, još uvjek nije razvijena snažna, vidljiva i efikasna podrška za zaštitu od diskriminacije na radnom mjestu po osnovu seksualne orjentacije i rodnog identiteta. Tome doprinosi, između ostalog, ukupna nevidljivost LGBT zajednice u društvu, nevidljivost LGBT osoba u sindikalnom pokretu i nezainteresovanost sindikata za pitanja LGBT radnika, nevidljivost i nedeklarisanost LGBT osoba u radnom okruženju, strah od produžene diskriminacije i odbacivanja, nepovjerenje u sistemske institucije, generalno loša zaštita radnika te neefikasan rad institucije Zaštitnika ljudskih prava i sloboda, kao centralne nacionalne antidiskriminatorne institucije”, kazao je on.
Na pitanje da li LGBT osobe mogu računati na zaštitu pred nadležnim organima kada je riječ o diskriminaciji na poslu, 80 odsto anketiranih su odgovorili da deklarativna zaštita postoji ali da ona u praksi ne mijenja stvarnost.
Svi anketirani su mišljenja da bi podnošenje tužbi, po tom osnovu, žrtvu diskrimimacije dovelo u još teži položaj i naročito otežalo traženje i dobijanje novog posla, posebno u ovako snažnom i velikom, i pod političkim uticajem, javnom sektoru.
Takođe, svi anketirani su mišljenja da bi medijsko eksponiranje ovih slučajeva negativno se odrazilo na žrtvu diskriminacije na radnom mjestu, njen položaj i dalje profesionalne perspektive. 76 odsto anketiranih visokoobrazovanih LGBT osoba nema povjerenja u instituciju Zaštitnika ljudskih prava i sloboda i smatraju da je obraćanje Ombudsmanu u pogledu zaštite od diskriminacije na poslu potpuno nedjelotvorno.
“Svi anketirani su mišljenja da poslodavci u Crnoj Gori, misli se na sve sektore, izvan civilnog društva, nisu još uvjek u stanju da ravnopravno prihvate i tretiraju zaposlene koji su LGBT osobe, odnosno čija im je seksualna orjentacija ili rodni identitet poznata. Njih 86 odsto je mišljenja da poslodavci u privatnom sektoru nisu dovoljno edukovani ili da nisu dovoljno stekli informacija o ljudskim pravima i slobodama LGBT osoba”, pokazali su rezultati istraživanja.
Preko 90 odsto anketiranih LGBT osoba, sa visokom stručnom spremom, je mišljenja da je u datim okolnostima opravdan i osnovan strah LGBT zajednice od diskriminacije i daljih posljedica. Među razlozima navodi se neefikasna zaštita svih radnika i nefikasna borba protiv diskrimimacije, nekvalitetna obrazovna javna politika koja uključuje vidljivost i prihvatanje LGBT osoba, nepovjerenje u institucije sistema, nekvalitetna primjena nacionalne LGBT politike.
Oko 67 odsto anketiranih je istaklo da su im lično poznati primjeri diskriminacije i nefer tretmana LGBT osoba na poslu. Naveli su da su takvi primjeri posebno poznati u sektorima trgovine, ugostiteljstva, organima uprave, policiji i vojsci.
Oko 43 odsto anketiranih tvrdi da su bili diskriminisani po osnovu seksualne orjentacije i rodnog identiteta dok je, 73 odsto iskusilo homofobiju i transfobiju na radnom mjestu.
Tačno 20 odsto anketiranih osoba, koje rade u javnom sektoru, tvrde da im je dalji profesionalni razvoj i napredovanje u karijeri postao nemoguć samo zato što je njihova seksualna orjentacija postala poznata, na određeni način, najviše kroz javni rad, nadređenima ili onima koji odlučuju u sistemu.
Anketirane visokoobrazovane LGBT osobe mišljenja je da su među LGBT najviše diskriminisane transrodne osobe, zatim LGBT pripadnici manjina, posebno Romi, potom LGBT osobe sa invaliditetom i na kraju starije LGBT osobe.
LGBT Forum Progres još uvjek nema podatke o tome postoji li i kolika je diskriminacija LGBT osoba u pogledu zarada odnosna razlika u platama za ista ili slična radna mjesta.
Milivojević je na sjednici Savjeta kazao da relevantna međunarodna istraživanja pokazuju da LGBT osobe zarađuju manje, varijajući u rasponu od pet do 30 odsto manje u odnosu na njihove heteroseksualne kolege na sličnim ili istim radnim pozicijama.
“Mi smo registrovali na desetine slučajeva da LGBT osobe, posebno zaposlene u državnoj ili lokalnoj administraciji, znači u javnom sektoru, trpe nefer tretman - prilikom odlaska na službena putovanja, isplatu dnevnica, upućivanje na stručne i druge obuke, imenovanje u razna, neplaćena, radna tijela, prekovremeni, uglavnom neplaćen rad, i slično”, saopštio je Stevan Milivojević.
