Kultura

Dragutinović-Sokolovski: Težnja za dodirom i dijeljenjem osjećaja

2409durutovics
O
va postavka jeste proizašla iz mog doktorskog rada, koji se zove „Ljubavlju samo“ odnosno haptički i estetski doživljaj. Dodir i težnja za njim oseća se ovde na svakom koraku, a moj cilj bio je da pokažem da je umetnost prirodna, životna stvar, i da treba da živi sa savremenim i svakodnevnim čovekom, koji treba da reaguje čulima, koja su godinama otupela, kaže za Portal Analitika Ivana Dragutinović-Sokolovski.

Dragutinović-Sokolovski: Težnja za dodirom i dijeljenjem osjećaja
Portal AnalitikaIzvor

Beogradska umjetnica sinoć se u podgoričkoj Galeriji „Centar“ predstavila nizom radova – predmeta i slika rađenih kombinovanom tehnikom, koji su nastali u prethodnoj godini. Prva izložba u Crnoj Gori, za nju, kaže, predstavlja poseban doživljaj.

- Veoma sam srećna zbog toga, više nego da izlažem u nekoj svetskoj metropoli... Svima sam rekla za ovu izložbu, jer ima veoma veliku važnost za mene. Nisam do sad boravila u Podgorici, samo sam nekoliko puta projurila kroz nju, ali ovom izložbom to se promenilo. Boravak ovde je sasvim novi doživljaj za mene – dodala je ona.

Otvarajući izložbu, kustoskinja Milena Durutović se prisutnima obratila citatom iz tekstualnog dijela disertacije Dragutinović-Sokolovski, koja detaljinije opisuje želje i htjenja umjetnice da izazove drugačije osjećaje svojom postavkom.

- Moja opsesivna želja za realizacijom mojih radova proistekla je iz sopstvene potrebe da utvrdim šta je bazični uzrok moje neprekidne želje da „napravim“ djela koja će moći da se dodiruju, grle, miluju; taktilno, telesno, čulno osete – da se inicira i uspostavi odnos „face to face“ – navela je Durutović i dodala:

- Konverzacija bez posrednika, tumača je osnovni preduslov za stvaranje istinskog odnosa kako bi se uspostavio sistem vrijednosti suštinskog razumijevanja dva bića i umjetnosti uopšte.

Gošća iz Beograda dodaje kako u pomenutoj tezi ima cijelo poglavlje o tome kako umjetnost treba ljekovito da djeluje na ljudi.

- I ova izložba je direktan poziv na opuštanje, na dodir. Lopte su parafraza plišanih meda koje deca grle i nose stalo uz sebe, a nama odraslima to nedostaje, iako nerado priznajemo. A iz nedostatka dodira i blizine, nastaju frustracije - od malih do velikih - državnih i planetarnih. Sve one nastaju iz nedostatka obične ljudske osobine da voli i bude voljen, da iskaže jasno potrebu za ljubavlju, dodirom, interakcijom sa drugim ljudima – zaključila je umjetnica.

K.J.

Portal Analitika