Krivična prijava je podnešena zbog sumnje da je Duško Marković počinio krivično djelo pomoć izvršiocu poslije izvršenog krivičnog djela, u vezi sa ubistvom urednika Dana Duška Jovanovića.
Dan prenosi da, prema obrazloženju odluke, ne postoje osnovane sumnje da je izvršeno krivično djelo pomoć učiniocu nakon izvršenog krivičnog djela, kao ni drugo za koje se goni po službenoj dužnosti.
Krivična prijava je uslijedila nakon što je Duško Marković rekao da je prije likvidacije Jovanovića znao za prijetnje koje je on dobijao.
Kako navodi taj list, nakon toga oglasio se istražni sudija u predmetu ubistva Jovanovića, tvrdeći da Duško Marković to nije pominjao tokom saslušanja.
„Radi ocjene navoda krivične prijave, tužilac je izvršio uvid u spise predmeta Višeg suda, Višeg državnog tužilaštva, kao i CD snimak emisije Načisto. Nakon svega sprovedenog utvrđeno je da je krivična prijava protiv Duška Markovića neosnovana“, piše u obrazloženju.
Navodi se da je ministar saslušan kao svjedok u istrazi o ubistvu Jovanovića.
„Iz zapisnika o saslušanju proizilazi da se izjašnjavao u odnosu na okolnosti koje se tiču njegovog odnosa sa Jovanovićem, odnosno na okolnosti koje se tiču njihovog poznanstva, kontakata i susreta. Tada je negirao da je imao vezu sa predmetnim događajem i predložio uvid u listing za odlazne pozive sa svog telefonskog broja“, kaže se u obrazloženju.
Dodaje se i da je u Višem državnom tužilaštvu formiran predmet u cilju rasvjetljavanja ubistva Jovanovića i da je Marković i tu saslušan, gdje je, kako se navodi, kazao od kada datira njegovo poznastvo sa Jovanovićem, kao i da je o saznanjima o prijetnjama uredniku Dana govorio sa tadašnjim ministrom policije Andrijom Jovićevićem.
Tužilac smatra da iz iskaza Duška Markovića proizilazi da on prilikom saslušanja kod istražnog sudije nije ispitivan u vezi sa njegovom profesionalnom aktivnošću.
U krivičnoj prijavi navedeno je da je ministar pravde i nekadašnji šef SDB-a 14.septembra 2004.godine, u svojstvu svjedoka, pred sudijom Ivanovićem prećutao činjenice koje su mu bile poznate kao tadašnjem pomoćniku ministra unutrašnjih poslova, odnosno rukovodiocu tajne policije.
