Ne tako davno, gojazni ljudi su smatrani zdravim, a doktore su mnogo više brinuli neuhranjeni Amerikanci, od kojih su neki bili previše siromašni da bi priuštili sebi zdrave i hranljive namirnice.
Međutim, nove tehnologije u proizvodnji hrane donijele su više jeftinih namirnica na sto i situacija se preokrenula.
Osiguravajuće kompanije su primijetile da deblji vlasnici njihovih polisa ranije umiru od onih koji su prosečne težine. Potražili su način na koji bi mogli da izmjere višak masti i naletjeli na jednostavnu formulu koju je još 1832. razvio belgijski matematičar Adolf Ketelet. Formula podrazumijeva da se težina podijeli sa kvadratom visine u metrima.
Tako je indeks telesne mase ušao u zvanična istraživanja i, tokom osamdesetih, u kliničku sliku.
Danas, skoro svi doktori provjeravaju tokom rutinskog pregleda i indeks tjelesne mase. Ako je ispod 18,5 smatra se da ste neuhranjeni, od 18,5 do 24,9 je normalno, dok će vam ukoliko je veći od 25 savjetovati da smršate.
Ono što je zbunjujuće u čitavoj priči je da novija istraživanja pokazuju da osobe kojima indeks govori da su gojazne zapravo žive duže u poređenju sa osobama “normalne” težine. Tu pojavu stručnjaci nazivaju paradoks gojaznosti.
Da li bi trebalo u potpunosti zanemariti indeks tjelesne težine? Ne, ali to ne treba da bude jedino mjerilo nečijeg zdravstvenog stanja. Mnogo je pouzdaniji odnos između obima struka i kukova. Što je struk širi, osoba je u većoj opasnosti od bolesti srca, piše Mondo.
foto: zdravljeisreca.com
