Kombinacijom mogućnosti tada poznatih telefona i PDA uređaja, Simon je kompaniji IBM trebalo da obezbijedi zavidno mjesto u svijetu mobilnih telefona. Iako je doživio komercijalni krah, ovaj uređaj ostaće upamćen kao prvi pametni telefon na svijetu.
Te 1994. godine, kada se našao u prodaji, Simon je imao bateriju koja je mogla da izdrži svega sat vremena. (Dvije decenije kasnije smartfoni i dalje muku muče sa baterijama.)
Uprkos tome što je zamišljen kao prenosivi uređaj, Simon je težio pola kilograma. Veličinom bi pak mogao da parira brojnim današnjim fabletima, pa čak i većim verzijama pojedinih smartfona.
A i kada je cijena u pitanju stvari su, moglo bi se reći nepromenjene. Prvi Simon smartfoni mogli su se kupiti za 899 dolara po komadu.
Simon je radio samo u SAD, u to vrijeme nije postojao internet za mobilne telefone, ali je zato ovaj smartfon mogao da šalje faksove. Preko njega ste mogli da šaljete i mejlove, ali samo ukoliko je Simon povezan za računarom.
Šest godina poslIJe Simona skovana je i reč smartfon, koju danas koristimo za pametne telefone. Naime, 2000. godine taj termin je upotrebljen da bi se opisao Ericssonov adut R380, prvi uređaj koji je koristio Symbian operativni sistem za mobilne telefone.
Simon će se uskoro, bar na kratko, naći u centru IT svijeta, kada 25. oktobra u londonskom Muzeju nauke bude otvorena izložba koja približava istoriju informaciono-komunikacionih tehnologija, gdje će biti izložen i zvanično prvi pametni telefon na svijetu.
(B92)
