Čekajući najavljenu koaliciju SDP i DPS, ne dešava se apsolutno - ništa. Sve je stalo. Nastavak konstitutivne sjednice koju je najavila donedavna predsjednica Skupštine Branka Nikezić nikako da se održi, iako je rok probijen, dogovora o predsjedniku Opštine nema, ali nema ni onoga što je najbitnije – najavljenih rješenja za izlaz iz skoro-pa-mat pozicije u koju je stavljena Opština. Blokiranog računa, bez vođstva, i što je najgore, bez konkretnog plana za ozdravljenje.
Žiro račun opštine je u blokadi, pominje se cifra od dva miliona eura, ali i ona od gotovo sigurnih 20 miliona duga. Plaši i to što još svi potražitelji nisu došli na red da naplate svoje račune.
Zaposlenima u svim javnim preduzećima čiji je osnivač opština nije uplaćena ni aprilska plata, što dovodi radnike u bezizlazan položaj dužničkog ropstva iz koga ne mogu da se izvuku. Vrzno kolo uzrokovano moranjem da se podignu krediti, ako se želi preživjeti, jer računi samo pristižu - nema kraja, jer banke dolaze po svoje, pa stoga nije ni čudno da se u dnevnim novinama sve češće mogu naći oglasi za prodaju imovine povjerilaca ili obavještenja o prodaji ili izdavanju tzv. Stanova solidarnosti. Stanova kobajagi sagrađenih za ugrožene grupe po povlaštenim cijanama, a koje su u dobrom dijelu pokupovali bogati pojedinci (pri čemu pojedine radne organizacije nisu ni dobile mogućnost dobijanja stana). Stanova čiji kvadrat podruma i balkona košta isto koliko i kvadrat stana, što je nezapamćen slučaj.
Poseban nonsens predstavlja činjenica da su zaposleni u Opštini Bar prije nekoliko dana ipak dobili aprilsku platu, tako što je na volšeban, mađioničarski način na nekoliko sati odblokiran račun - finansijska služba je uplatila matičnoj firmi novac za plate, i račun je ponovo zablokiran. Za ostale koji dobijaju novac iz budžeta – ništa!!! Ovakav pravni (i više od svega „moralni“) postupak je svakako za Riplija, a njime se ionako velike finansijske razlike između Opštine Bar i javnih preduzeća produbljuju unedogled.
Primjera radi, koeficijent za izračunavanje plata radnika visoke stručne spreme u Opštini Bar je 5,30, a u javnim preduzećima čiji je upravo ona osnivač, višestruko manja – u Radio Baru samo 4,40.
Uz to, do dolaska na vlast još uvijek aktuelnog predsjednika opštine Žarka Pavićevića, vrijednost boda u svim preduzećima koja se finansiraju iz opštinskog budžeta (pa i u Opštini) bila je jednaka, a od tada je u Opštini dvaput povećavana, te tako srazmjera u vrijednosti boda sada iznosi nestvarnih 92,50 naspram 72 u korist Opštine. Prevedeno na jezik običnog građanina, uz matematičke kalkulacije, ispada da sekretarica-daktilografkinja u Opštini Bar ima znatno veću platu od novinara-urednika informativnog programa.
No, i pored povlaštenog položaja u odnosu na ostale, u Opštini Bar nema ovih dana puno radnog elana. Iako nisu počeli kolektivni odmori, za ogromnu većinu viših i nižih funkcionera, i za dobar dio radnika, kao da jesu, jer pojedine kancelarije zvrje sablasno prazne, a bivši predsjednik Žarko Pavićević se ne pojavljuje ni na jednoj manifestaciji koju je organizovala Opština nakon izbora. Neko će reći da ima pravo jer mu je istekao mandat, i neće biti daleko od istine, ali je takođe i fakat da kuća bez glave nije kuća, pa se ova upravo tako i ponaša. Obezglavljeno.
O trenutnom (ne)radu najviše govori činjenica da je na zvaničnom sajtu opštine koji prati sve aktivnosti lokalne uprave, posljednji zabilježeni gradski događaj na kome su učestvovali bio još 26. juna, kada su nagrađeni najbolji učenici. Od tada – ništa. Ako ne računamo polaganje cvijeća za 13. jul.
Ni predstavnici pozicije koje smo kontaktirali, ni oni iz suprotnog tabora, nemaju nikakvu informaciju kako će i kada biti prevaziđen finansijski vakuum u opštini. I pored (ne)zvaničnih saopštenja SDP/DPS, odgovor je uvijek isti: čeka se Podgorica. Ili Kraljičina plaža. No, šta će se i kako desiti kad se Podgorica konačno definiše, i kad se predstavnici vlasti uvjere da pare od Kraljičine plaže ne smiju trošiti za plate i dugove već za kapitalne investicijhe, teško je reći.
Srećom, ljeto je, pa narodu ne nedostaje zabave (besplatni koncerti „Ljeta sa zvijezdama“, kafane i restorani sa muzikom na svakom ćošku...), ni kulture (Barski ljetopis, osim pozorišta isto besplatan), pa onima što su se organizovali „kaplje poneka para“ od turizma. Kad vrućine prođu, zvučnici se ugase i saberu se rezultati loše sezone i hibernacije u koje je opština zapala, čeka nas septembar. Svi koji imaju familiju sa djecom, znaju što to znači.
Sa platama kojih nema po nekoliko mjeseci, bez ulaganja, investicija, poleta, elana i prepoznatljivih barskih osmjeha na licima, neće biti nikome zanimljivo. Osim novinama koje će imati o čemu da pišu.
Željko Milović
foto:oglasicg.me
