Slavna književnica, koja je dugo bila aktivna u pokretu za ukidanje rasističke segregacije, aparthejda, u Južnoj Africi, preminula je u nedjelju veče, u prisustvu svoje djece Huga i Oriane, u svom domu u Johanesburgu, prenosi Rojters.
Nadin Gordimer rođena je 1923. u prodici jevrejskih imigranata iz Litvanije. Još kao tinejdžerka razvila je sklonost prema pisanju, a sa 15 godina joj je objavljena prva priča u lokalnim novinama. Za vrijeme studija, a i kasnije, objavljivala je kratke priče, a od 1951. postala je redovni saradnik uglednog američkog časopisa „Njujorker“. Počela je da se zanima za politiku poslije Šarpvilskog masakra 1960. godine i ubrzo postala jedan od žestokih kritičara aparthejda. Bila je bliska s advokatskim timom Nelsona Mandele, a neko vrijeme se čak i priključila ANC-u te krila njene vođe od južnoafričke policije.
Njene knjige često su bile predmet cenzure. U djelima se bavila pitanjima morala i rasizma, posebno u kontekstu aparthejda u Južnoj Africi. Poznati su njeni romani „Priča moga sina“, , „Slučajni susret“, „Dođi sebi“…
Nobelovu nagradu za književnost dobila je 1991. godine, kao žena čije je stvaralaštvo, kako je sam Alfred Nobel govorio, „bilo od ogromne koristi za čovječanstvo“.
Pobjeda.me
