Riječ je o knjizi "Des destinees de l'ame" (Sudbine duše) francuskog pisca i pjesnika Arsena Useja (1815-1896). Naučnici univerziteta su analizom dokazali da su joj korice zaista presvučene ljudskom kožom.
Iz bilješke pronađene u knjizi saznajemo da je koža odrana sa mentalno poremećene žene koja je umrla od moždanog udara.
"Ako pogledate malo bolje, lako ćete uočiti kožne pore. Knjiga je ukoričena pergamentiranom ljudskom kožom. Knjiga o ljudskoj duši zaslužuje ljudski omotač", napisao je Usejev prihatelj, dr Ludovik Bulan.
Izrada korica od ljudske kože, ili "antropodermička bibliopegija" kako glasi njen stručni naziv, bila je sasvim uobičajena u XVII i XVIII vijeku. Uglavnom su se na ovaj način uvezivale medicinske knjige.
Prema francuskim istoričarima, u XVIII vijeku je pored Pariza postojao pogon za štavljenje ljudske kože gdje je koža, uglavnom muškaraca, korišćena za ukoričenje knjiga.
Najčešće je poticala od kriminalaca osuđenih na smrt, ali i od ljudi koji koji su zavještavali svoju kožu u tu svrhu.
