Prema njegovim riječima, nema drugog racionalnog objašnjenja za njegov poziv učesnicima izbora da se jasno izjasne da li se kandidiju za vlast ili za opoziciju.
- Do njegovog jučerašnjeg predstavljanja Pljevljacima kao kandidata za gradonačelnika Podgorice, u političkoj teoriji i praksi je važilo pravilo da se učesnici svih izbora takmiče da bi osvojili vlast ili njen dio, nikako da bi ostali u opoziciji. No, ni to nije problem, Lekić može da računa da će mu želja biti ispunjena i da će nakon 25. maja slobodno moći da nastavi da opozicionari iz udobnosti svoje rimske adrese, kao i do sada.
Bivšeg Miloševićevog ambasadora i skorašnjeg penzionera, kao uglađeno lice iza koga se zaklanjaju Mandić, Danilović i Medojević, tokom povremenih boravaka u Crnoj Gori, lideri DF-a ohrabruju da mu odlično ide, evo samo što nije pobijedio, a sebe štite toliko da nijesu smjeli da preuzmu odgovornost čak ni kao kandidati za odbornike. Zato što je uvijek lakše reći „Lekić je izgubio“ od „opet izgubismo“.
I dok se Lekić muči da otkrije za što je ovog puta kandidat, pa kampanju za podgoričke izbore počinje iz Pljevalja, za to vrijeme njegovi politički mentori ulažu nadljudske napore da realizuju svoj standardni politički program - da Crnu Goru što više udalje od NATO i Evropske Unije, da joj ukinu državne simbole i, na kraju, ponište samu državu. Zato prijete praznom pričom o ukidanju i zabrani rada Demokratske partije socijalista, kojoj građani najviše vjeruju i koja je svojom politikom obnovila državnu nezavisnost Crne Gore, dovela je na prag NATO i EU, sačuvala multietnički sklad i spasila je iz čeljusti raznih finansijera DF-a. Prijete zatvorima i suđenjima bez krivičnih djela i dokaza, umjesto da se stave na raspolaganje tužilaštvu i policiji kako bi se ispitali navodi više svjedoka, njihovih dojučerašnjih bliskih saradnika, o finansiranju njihovih političkih i privatnih poslova, zloupotrebi državnih resursa, protivzakonitom primanju pet miliona eura za rušenje države i svih ostalih nepodopština koje pokušavaju da sakriju iza nemušte retorike penzionisanog diplomate.
Licemjerno, kako samo Mandić, Medojević i Danilović to umiju, prijete svima, sve živeći u nadi da će što duže zadržati opozicionarske poslaničke imunutete, ne bi li spasili sebe svake vrste odgovornosti, bilo one političke ili one krivične, zaključio je Sekulić.
