Dva dana nakon petnaestoaprilskog zemljotresa, u Bar je došao novinar Radio Sarajeva Ante Strelov, istinski utemeljivač Radio Bara, i sa tehničarima Nikolom Bilićem i Brankom Vasićem, te kolegom Zoranom Udovičićem, locirao reportažna kola pored Pošte. U intervjuu datom za “Barske novine” prisjećao se: “U kolima pored zgrade Pošte postavili smo radio stanicu. Zemlja je još podrhtavala. Dvojica tehničara i ja: sve je spremno za prvu emisiju. Ali, šta da emitujemo? Da zemlja još podrhtrava? Da pada kiša. Pa, to svi znaju. Trebaju nam podaci o pomoći koja pristiže, o jugoslovenskoj solidarnosti i o potrebama mještana. Podatke o tome imale su kolege iz Bara. Zamolio sam ih da mi pomognu i oni su to na najljepši način uradili”.
Prvu vijest koju je emitovao Radio Bar, kuriozitet je, napisala su trojica novinara: urednik u “Politici” Kosta Kostadinović, tadašnji dopisnik “Pobjede” Momčilo Popović i dopisnik “Politike” Božidar Milošević. “Pisana je na krovu jednog automobila 17. aprila oko osam sati izjutra, dok je kiša rominjala, pa su kapi razlivale slova hemijske olovke”, sjećao se Boško Milošević.
Servisne informacije o mjestu raspodjele pomoći i funkcionisanju važnih institucija u vanrednim okolnostima, koje su se prvih dana emitovale na radiju, omogućavale se da se život što brže dovede u kakvu-takvu normalu, a uz to su članovi porodica putem radija javljali svojim najbližima da su živi i zdravi.
Prva emisija Radio Bara je emitovana na ultra-kratkim talasima 105 MHz, 19. aprila 1979. godine. Bilo je to obraćanje predsjednika Opštine Blaža Orlandića žiteljima Bara. U toku noći 18. aprila reporteri Radio Bara - talentovani gimnazijalci Radmila Vojvodić, Danica Kosać, Irina Zonjić i Miloš Vojvodić obišli su većinu mjesnih zajednica na području opštine, i važnije gradske kolektive, te napravili reportaže. Gotovo da nije bilo familije koja nije dežurala pored tranzistora. Struje za radio-aparate nije bilo.
Tehničke i novinarske ekipe Radio Sarajeva, Titograda i Beograda montirale su 21. aprila 1979. godine mobilnu radio stanicu (reportažnim kolima, tj. autobusu dodali su auto-prikolicu i drvenu montažnu kućicu), koja je počela emitovati 115 minuta programa. Ubrzo su se pridružili novinari i tehničari Radio Zagreba, Dubrovnika, Novog Sada, Skoplja i Prištine.
Da bi i zvanično verifikovalo postojanje lokalnog medija, opštinsko rukovodstvo je krajem maja 1979. godine donijelo odluku o formiranju Informativnog centra, čiji je osnivač Socijalistički savez radnog naroda (SSRN). Za direktora i glavnog i odgovornog urednika imenovan je Borislav Stojović, a prvi novinari su bili Ljiljana Đinđinović i Zarija Lekić (koji je bio u ekipi do početka školske godine, kada se vratio u školu, gdje je radio kao nastavnik), kao i saradnici iz ŠC “Niko Rolović”. Prvi tonski snimatelj i muzički urednik bio je iskusni estradni vuk iz Beograda Vlastimir Vlasto Bulatović, a u tonsko-tehničkoj realizaciji prvi je radio Željko Šekarić. Reportažna kola funkcionisala su pomoću najprimitivnijeg odašiljača od samo 1KW - antene razapete između dva stuba.
