Najavljenim programom koji su činili Šest malih komada za klavir op. 19 Arnolda Šenberga i Sonata u A-duru Franca Šuberta, kao i sa tri bisa, prosto je „razdrmao“ prisutne, podsjećajući ih da su savremena djela jednako važna za pijanistički opus poput onih iz popularne muzičke literature. Kraljević, izuzetno zadovoljan nastupom, pojasnio je svoj odnos sa ovdašnjom publikom sljedećim riječima:
- Postoji par gradova gdje je publika koju zovem svojom. To su, prije svega, Herceg Novi, zatim Sarajevo, pa Podgorica i Moskva, gdje dugi niz godina gostujem kao koncertni pijanista i predavač na master-klasu. Dakle, podgorička je moja publika i uvijek nosi pozitivno raspoloženje i inspiraciju za mene, što se iskreno nadam da je i ovog puta nosila. Ona me i nagradila vrlo lijepo i nisam mogao da odolim nego da odsviram nekoliko biseva.
Uz podsjećanje na prvo od 13 izdanja festivala A tempo, za koji naš proslavljeni pijanista kaže da je „počeo kako treba“, kaže da se sve odvijalo pod sličnim okolnostima.
- Svirao sam na tom prvom festivalu i sjećam se da je bila slična atmosfera: uzbuđenje, iščekivanje, veliki interes publike i – usuđujem se da kažem – obostrano zadovoljstvo i oduševljenje. Samim tim što je festival pokazatelj uspješnosti u ovakvim vremenima jer privlači veliku pažnju. Ja sam izuzetno zadovoljan publikom večeras, jer je to bila puna sala CNP-a što, neskromno da kažem, nije prvi put da iskusim, ali je zadovljstvo svaki put sve veće – kaže on.
Povlačeći paralelu između A tempa i hercegnovskih Dana muzike, gdje je umjetnički direktor, Kraljević potcrtava značaj obije manifestacije za festivalski i kulturni život Crne Gore.
- Sve uspješne festivalske priče su slične: dobra organizacija, dobro izabrani program, sjajni umjetnici i, na kraju, velika podrška mnogobrojne publike. Moram da podsjetim da u Herceg Novom, gradu mnogo manjem nego što je Podgorica, znamo ko su Novljani i tamošnja publika koja dolazi. Tamo su stotine ljudi na svakom koncertu. Nemamo glamuroznu manifestaciju, jer na koncertima su dovoljni prsti dvije ruke da se ispuni gledalište. Novljani, prije svega, a i turisti od kojih veći dio planira odmor u skladu sa održavanjem Dana muzike koji je tradicionalno od 10. do 20. jula, prepoznaje naš trud, entuzijazam umjetnika i mi smo joj zbog toga beskrajno zahvalni. Nešto slično prepoznajem i na A tempu: o festivalu se piše, govori - da li je to kupovina klavira ili umjetnici. To su one vibracije koje su tako potrebne za održavanje festivala, za njegovo – praznovanje. Nešto je to drugačije, specijalno, u odnosu na redovnu sezonu. I to je i ovog puta, hvala bogu, uspjelo.
Kraljević je na Dalekom Istoku – prije svega u Singapuru, gdje živi i radi - ali i u regionu i Rusiji, takođe prepoznat kao vrhunski pedagog.
- Biti u muzici u obrazovanju, to mi jako prija. Prije nekoliko dana je završeno takmičenje koje je nazvano po istaknutoj singapurskoj pedagoškinji Lusijen Vang, a podigla je veliki broj sjajnih pijanista – neki su i moje kolege – i njenim imenom je nazvano takmičenje na nivou ovog grada-države. U finalnu etapu je prošlo petoro kandidata, od kojih su dvoje moji studenti. Oni su osvojili prvu i treću nagradu. Meni je prijatno, a njima to mnogo znači jer takve nagrade su im uvijek veliki podstrek.
Na kraju, i on željno očekuje završetak radova na zgradi Muzičkog centra.
- Činjenica je da se Muzički centar gradi i svi želimo da se on što prije završi. Ali, prije svega, to treba da bude dobro napravljeno. Činjenica je i da se sada koncertira na instrumentima kakvi uvijek treba budu u koncertnim salama, što ohrabruje. Sve je to ujedno pohvala onima koji se brinu o tome i želim da se radovi što prije privedu kraju, pa da se uskoro svi tamo sretnemo – zaključuje Kraljević.
Međunarodni muzički festival A tempo biće večeras zatvoren koncertom Crnogorskog simfonijskog orkestra i Konstantina Lifšica na Velikoj sceni CNP-a od 20 časova.Pod dirigentskom upravom maestra Grigorija Kraska, u prvom dijelu večeri biće izveden Koncert za klavir i orkestar br.1 u b-molu Petra Iljiča Čajkovskog, u kome će solista biti jedan od najangažovanijih pijanista današnjice, Konstatin Lifšic. Za drugi dio programa najavljena je Simfonija br. 3 u Es-duru Ludviga van Betovena, poznatija kao „Eroika“.
Konstatin Lifšic (Krakov, 1976) školovao se kod eminentnih profesora u Rusiji, Engleskoj i Italiji. Do osamnaeste godine živio je u Moskvi, a potom se seli u London gdje je studirao na Kraljevskoj muzičkoj akademiji. Ovaj umjetnik priređuje resitale širom svijeta i nastupa kao solista sa orkestrima, među kojima su Njujorška filharmonija, Čikaškom simfonijskom orkestru, Londonski simfonijski orkestar, Nova japanska filharmonija, Moskovska filharmonija, Ruski državni orkestar, Amsterdamska simfonijeta, Floridska filharmonija, Berlinski simfonijski orkestar, Sanktpeterburška filharmonija. Lifšic je takođe kamerni muzičar, koji nastupa sa istaknutim umjetnicima poput Miše Majskog, Bele Davidovič, Mstislava Rostrpoviča i Maksima Vengerova. Više kompozitora napisalo je djela za ovog umjetnika. Snimio je veliki broj CD-a za najpoznatije izdavačke kuće. Aktivan je i kao pedagog, pošto od 2008. godine predaje na Visokoj školi za muziku u Lucernu i održava master-klasove širom svijeta.
Maestro Grigorij Krasko je rođen u porodici muzičara. Diplomirao je na Muzičkoj akademiji „Gnjesinih“ u Moskvi. Laureat je prvih nagrada na Sveruskom takmičenju violinista 1968. i 1969. godine, i na Saveznim takmičenjima u Lenjingradu i Rigi. U orkestar slavnog Baljšog teatra primljen je 1974. godine, a nekoliko godina kasnije postao je koncert-majstora i prvi solista tog ansambla. Od 1990. godine je bio koncert-majstor Moskovske filharmonije i vođa kamernog orkestra Moskovski filharmoničari, sa kojima je širom svijeta nastupao kao dirigent i solista. Godine 1995. osnovao i gudački kvartet Moskovski solisti, čije su turneje po Njemačkoj tokom ljeta 1996. i 1997. godine imale izuzetan uspjeh. U Crnogorskom simfonijskom orkestru je od 2008. godine, kao koncert-majstor, a od 2009. i vođa ansambla Crnogorski gudači. Već drugu sezonu zaredom je dirigent Crnogorskog simfonijskog orkestra.
K.J.
