Presuda će biti izrečena i dvojici pripadnika beogradskog dijela njegove organizovane kriminalne grupe zbog optužbi da su iz koristoljublja ubili Pukanića i njegovog saradnika Niku Franića 23. oktobra 2008. u Zagrebu.
I tužilaštvo i odbrana imaće pravo da se žale na tu presudu Apelacionom sudu u Beogradu.
Jocić je od početka procesa negirao krivicu i bilo kakvu vezu sa Pukanićevim ubistvom, a u završnoj riječi tražio je od suda da ga oslobodi optužbi.
Krajem januara Tuzilaštvo za organizovani kriminal predložilo je sudu da Jocića osudi na 40 godina zatvora zbog organizovanja ubistva, a istu kaznu je tražilo i za pripadnika beogradskog dijela njegove ekipe Željka Milovanovića, kao direktnog izvršioca ubistva.
Za Milenka Kuzmanovića koji je, prema stavu tužilaštva, bio zadužen za logističku podršku Jocićevoj bandi, tužilaštvo je tražilo kaznu "ne manju od 15 godina zatvora".
Tužilaštvo smatra da je Jocić organizovao ubistvo Pukanića po nalogu N.N. lica koje mu je za to platilo milion i po eura, a da je motiv ubistva bilo koristoljublje.
Tuzilaštvo je takođe u završnoj riječi zaključilo da je jasno dokazano ko je izvršio likvidaciju, ali da je teško doći do nalogodavaca, ali da je nesporno utvrđeno da je motiv ubistva Pukanića bilo njegovo pisanje o međunarodnom švercu cigareta, kao i njegovo svjedočenje o tome pred sudom jedne evropske zemlje.
Milovanović je prošle godine u Zagrebu u odsustvu osuđen na 40 godina zatvora, jer je podmetnuo ekspoloziv.
Optužnica srpskog Tužilaštva za organizovani kriminal tereti Jocića da je organizovao kriminalnu grupu koja je izvršila ubistvo Pukanića i Franjića 23. oktobra 2008. godine, nakon što je sa "za sada neidentifikovanim licem" postigao dogovor da za 1,5 milion eura ubije vlasnika hrvatskog "Nacionala".
Tužilaštvo navodi da su, pored Jocića, pripadnici kriminalne grupe bili Milovanović i Kuzmanović.
Jocić je uhapšen 27. aprila 2009. u Beogradu i do prošle zime je bio u pritvoru kada je prebačen u zatvor na odsluženje kazne od 15 godina zatvora za ubistvo Gorana Marjanovića 1995. godine.
Milovanović je takođe u pritvoru.
Kuzmanović je od 9. marta 2013. godine, posle gotovo tri godine u pritvoru, pušten da se brani sa slobode.
Milovanović je optužen da je postavio eksploziv pored automobila ubijenog hrvatskog novinara, a Kuzmanović da je pripadnicima zagrebačkog dijela "Jocićeve grupe" trebalo da obezbijedi pasoše za bjekstvo, po izvršenom ubistvu.
Hrvatskom dijelu Jocićeve grupe Robertu i Luki Mataniću, Amiru Mafalaniju, Bojanu Guduriću i Slobodanu Đuroviću kao i Milovanoviću sudilo se u Zagrebu.
Vrhovni sud Hrvatske prvostepenu presudu kojom su bili osuđeni na 150 godina zatvora smanjio je u aprilu za svega dvije godine.
Robertu Mataniću koji je organizovao grupu Vrhovni sud je potvrdio 33 godine zatvorske kazne, njegovom bliskom rođaku Luki Mataniću jedinstvena kazna smanjena je sa 16 na 15 godina, a to je učinjeno i za Amira Mafaljanija.
Željku Milovanoviću koji je eksplozivom u mopedu koji je dovezao u dvorište Nacionala ubio Pukanića i Franjića potvrđena je maksimalna zatvorska kazna od 40 godina zatvora, a Bojanu Guduriću koji je u rezervi čekao sa snajperom ako eksploziv zataji potvrđena je kazna zatvora od 30 godina.
Đurović je kao posrednik između naručioca ubistva i izvršioca osuđen na 25 godina zatvora.
Prema srpskoj optužnici, motiv ubistva Pukanića je to što je u medijima u Hrvatskoj i Srbiji iznosio saznanja o delovanju više kriminalnih grupa na području Srbije i zemalja u okruženju.
Zagrebački sud nije utvrdio postojanje zločinačke organizacije, kako se navodi u optužnici, kao ni naručioca ubistva, pa tako ni motiv Pukanićeve likvidacije.
Motiv optuženih za to ubistvo, prema stavu suda u Zagrebu, bilo je koristoljublje budući da su za ubistvo jednog od najeksponiranijih novinara na ovim prostorima dobili 1,5 miliona eura.
Taj sud smatra da samo Đurović, koji je bio veza između nepoznatog naručioca i izvršioca i koji je podsticao na to ubistvo, zna ko je naručilac Pukanićevog ubistva.
Đurović je, pak, u januaru 2011, svjedočeći putem video konferencijeske veze sa županijskim sudom u Zagrebu, branio pred Specijalnim sudom u Beogradu svog kuma Jocića, navodeći da on nema nikakve veze sa ubistvom vlasnika hvatskog "Nacionala".
Svoju tvrdnju Đurović je potkrepio upravo navodima presude Županijskog suda u Zagrebu u kojoj se Jocić ni ne pominje, dok ga srpsko tužilaštvo za organizovani kriminal tereti kao organizatora te likvidacije.
"Sreten Jocić je uhapšen samo na osnovu izjave (svjedoka saradnika iz hrvatskog procesa) Tomislava Marjanovića da je u stanu Roberta Matanića razgovarao sa nekim i da on pretpostavlja da je to Jocić", rekao je tada Đurović.
Osuđeni Gudurić i Matanić su odbili da iz Zagreba svjedoče u beogradskom procesu.
Izvor: b92.net
