- Konstantno sam na poslu slušala samo loše stvari od diplomata koji su smatrali da smo nekakva plemena bez kulture, identiteta i istorije, što me je nerviralo i onda sam rekla: “Imam glas koji sam dobila na dar, posvećena sam tradicionalnoj muzici iz hobija i sad ću da okrenem novi list”, i dam otkaz. Odlučila sam da idem u svijet i upoznajem ljude sa našom tradicijom. Prvi koncert sam imala u Londonu, a kasnije sam nastupala u cijeloj Evropi. Naglašavam da sam imala dobro plaćen posao sa mogućnošću da odem u Brisel da radim. Majka je htjela da me prebije kad sam joj rekla da dajem otkaz - kayala je za “Blic”
Amira.
Suze uz „Jano mori“
Ona ističe da kada svi oko nas shvate šta smo i ko smo i nama će biti bolje, a njeno oružje za ubjeđivanje je sevdah.
- Ako izvodiš tu pjesmu i veruješ u to, ljudi to čuju. Konkretno, dogodilo mi se na koncertu u Holandiji, posljednja pjesma je bila “Jano mori” i izlazim u bekstejdž gdje ugledam čovjeka koji sjedi, trese se i plače. Pitam ga šta se dogodilo, on kaže da nije nijednu riječ razumio, ali ne može da prestane da plače. Znači, hladan Holanđanin sjedi i plače.
Novi talas
Odrasla je uz novi talas, EKV, „Azru“, „Šarla akrobatu“, kasnije uz Nika Kejva, Toma Vejtsa, „Seks pistols“, Koena.
- Uz svu tu muziku, koja je bila dio edukativnog procesa u mom životu, sevdah, kao tradicionalna muzika je bila uvijek tu negdje i bile su mi fascinantne teme tih pjesama. Danas se mladima serviraju neke gluposti, sve je otišlo dođavola i zato me veoma raduje kada vidim mlade ljude na koncertu.
Nju su kritičari prozvali “balkanskom Bili Holidej”, što joj i ne prija mnogo.
- Imponuje mi, ali samo kada se navede da način na koji se ona igrala sa džezom ima veze sa načinom na koji se ja i moji muzičari igramo sa tradicijom. I tačka.
foto: blic.rs
