- Rješenje crkvenog pitanja u Crnoj Gori je povraćaj autokefalne Crnogorske pravoslavne crkve u status primarne i tradicionalne crkve kakav je kao domicilna crkva imala do 1918. godine u nezavisnoj i međunarodno priznatoj državi Crnoj Gori. To u suštini podrazumijeva i pravedno rješenje pitanja crkvene imovine restitucijom iz 1918. iz vremena prije nelegitimne podgoričke skupštine, odnosno njenim povratkom crnogorskoj državi, narodu i autokefalnoj CPC. Očekujemm da ovo pitanje što skorije i bez odugovlačenja riješi crnogorska država – rekao je mitropolit Mihailo Pobjedi.
On je istakao da problem crkve ne rješava samo ime, te da će se problem crkve u Crnoj Gori riješiti onda kada se CPC-u uz očuvano njeno sveto ime vrati puni sadržaj tog imena i istorijski vjekovni status do 1918. godine.
- Ovaj neupitni status CPC ne osporava i sprečava postojanje djelova drugih pravoslavnih crkava u Crnoj Gori, niti vjerska prava i slobode drugih pravoslavnih vjernika da kao građani Crne Gore ostvaruju pravo na slobodu vjeroispovijesti, odnosno svoja vjerska prava i slobode kao dio opštih ljudskih prava zagarantovanih Ustavom u crkvi u kojoj to žele i hoće, odnosno u djelovima tih pravoslavnih crkava na suverenoj teritoriji države Crne Gore koju moraju priznavati i poštovati ako žele da u njoj ostvaruju svoja prava i slobode - kazao je Mihailo.
On je rekao da je tačno da svaki narod ima svoju crkvu.
- U pravoslavnom svijetu nacionalno ime je predime odnosno pridjev i predznak crkvenog imena, Crnogorska pravoslavna crkva, Ruska, Srpska, Bugarska, Rumunska, Ukrajinska, Grčka, Moldavska - podsjetio je Mihailo.
CPC ima u Crnoj Gori oko 40 manjih seoskih crkava koje su predstavnici crnogorskih plemena i sela kao vlasnici svojim odlukama povratili pod ingerenciju CPC. Takođe, CPC ima i jednu novoizgrađenu crkvu na gradskom području i jednu na Skadarskom jezeru. To znači, da su sve ostale crnogorske crkve i manastiri, a njih je preko 650, pod upravom SPC još od 1920. godine.
Na pitanje koliko ima crkvenog zemljišta u našoj zemlji mitropolit odgovara:
- Stanje u Narodnoj Republici Crnoj Gori kao jednoj od jugoslovenskih republika 1945. godine je iznosilo oko 50 kvadratnih kilometara crkvenog zemljištnog posjeda koji su predstavljale šume, pašnjaci i zemlja. Država je nacionalizovala dio ovog zemljišnog fonda. SPC je od Suda u Stazburu tražila upis na sebe oko 23,6 kvadratnih kilometara crkvenog zemljišnog posjeda. Njen zahtjev je odbijen od ovog međunarodnog suda i vraćen na nadležnost domaćeg crnogorskog sudstva. Od 12 kvadratnih kilometara crkvenog zemljišnog fonda oko polovinu je SPC upisala katastarski na sebe dok je preostala polovina neupisana - rekao je Mihailo. ističući da je „CPC u poziciji žrtve“.
Tvrdi da se ona samo brani od napada, negiranja, nepriznavanja, svojatanja i prisvajanja od strane SPC.
