Kako je kazao, nakon otvaranja poglavlja 23, koje pokriva tematiku osnovnih prava, Vlada Crne Gore mora prekinuti da ignoriše probleme tih ljudi, »i konačno, bez političkih kalkulacija, da riješi njihov status. Od Evropske unije očekujem da izvrši pritisak na Vladu kako bi ova dugogodišnja nepravda bila okončana«, kazao je Radunović u izjavi dostavljenoj agenciji MINA.
On je rekao da primjena Zakona o strancima kroz koji je data mogućnost da ostvare status stranaca sa stalnim ili privremenim nastanjenjem, u praksi je pokazala da je ta kategorija građana i dalje veoma ugrožena, »a diskriminacija prema njima, bez obzira na formalni status, na istom je nivou kao i prije par godina kada je zakon počeo da se primjenjuje«.
»Zakon o opštem upravnom postupku se apsolutno ne poštuje u proceduri za dobijanje statusa stranca, jer se na rješenja umjesto maksimalnih šest mjeseci čeka i po dvije i po godine, a presude Upravnog suda u vezi sa problematikom raseljenih MUP uporno ignoriše, što govori o potpunom fijasku sistema«, kazao je Radunović.
On je mišljenja da je Strategija Vlade o trajnom rješavanju statusa raseljenih i interno raseljenih lica doživjela potpuni neuspjeh.
»O tome svjedoči i kolektivno ogorčenje raseljenika zbog položaja u kome se nalaze, posebno u pogledu (ne)mogućnosti zapošljavanja i ostvarivanja prava na potpunu zdravstvenu zaštitu, ali i brojna druga prava«, naveo je Radunović.
Prema njegovim riječima, Demokratski front je svojim programom predvidio izmjene Zakona o državljanstvu u cilju izjednačavanja raseljenih sa crnogorskim državljanima.
»U DPS-u bi konačno morali da priznaju da je jedini razlog što se raseljenicima ne dozvoljava da dobiju državljanstvo Crne Gore taj, što njih gledaju kao politički problem, a ne kao problem društva, tako da pojedini državni funkcioneri i ne kriju da država raseljene diskriminiše jer u njima vidi potencijalne glasače opozicionih partija«, smatra Radunović.
On je mišljenja da je posebno porazno da se crnogorsko državljanstvo ne dodjeljuje ni djeci iz raseljeničkih porodica koja su rođena u Crnoj Gori, ili onima čiji su roditelji crnogorski državljani, a oni su sticajem okolnosti rođeni na Kosovu, u BiH ili Hrvatskoj.
»Čak i u ovakvom Zakonu o državljanstvu, možda i najrestriktivnijem u Evropi, postoji mogućnost, pa i obaveza da se raseljenicima dodijeli državljanstvo Crne Gore, pri čemu bi se eventualno ista lica odrekla državljanstva koja imaju, kada bi bilo političke volje«, kazao je Radunović.
On je podsjetio da u Crnoj Gori živi oko 17 hiljada osoba sa Kosova, iz BiH i Hrvatske, »što u statusu stranaca, što kao raseljena lica, a jedan broj njih i bez ikakvog statusa i dokumenta«.
