Prema tim podacima, cijena kilovatsata struje sa svim taksama (PDV i ostale takse) u Bugarskoj iznosi 9,55 centi, Rumuniji 10,75 centi, Estoniji 11,23, Letoniji 12,6, Litvaniji 13,7 centi.
Jeftina struja, barem što se tiče evropskog prosjeka je u Hrvatskoj 13,84 eura, Grčkoj i Francuskoj gdje je cijena kilovata za domaćinstva nešto iznad 14 centi.
Najskuplje kilovate plaćaju građani Danske i Kipra gdje je cijena kilovatsata struje sa svim taksama iznad 29 centi. Visoka cijena kilovata struje u Danskoj i na Kipru se tumači višim udjelom obnovljivih izvora energije u energetskom bilansu ovih zemalja.
Cijena struje za domaćinstva u Crnoj Gori sa PDV-om iznosi oko 9,9 centi po kilovatsatu. U Srbiji i BiH cijena kilovasata struje sa taksama iznosi oko 8 centi, a niska cijena se tumači vođenjem socijalne politike preko cijene struje.
Što se tiče industrije EU, najskuplje kilovate plaćaju mala i srednja preduzeća Malte 18 centi po kilovatsatu, Irska 12,93, i Slovačka 12,73 centa. Najjeftiniju “industrijsku struju plaćaju industrija Estonije 6,47, Bugarske 6,84 i Finske 6,84 centa. Evropski prosjek je 9,5 centi za kilovatsat “industrijske struje”. Crnogorska energetska politika, predviđa postepeno izjednačenje cijene struje za domaćinstva i mala i srednja preduzeća.
Cijene struje za domaćinstva biće liberalizovane od 1.januara 2015 godine. Evropska energetska politika je do sada bila da se subvencionišu skupi obnovljivi izvori energije, što je dovelo do povećanja cijene struje u EU.
Vodeće energetske kompanije predlažu promjenu politike: Zbog toga su direktori deset vodećih energetskih kompanija Evrope upozorili nedavno, Evropsku komisiju, na pogrešne procjene u energetskoj politici EU, što je uticalo na povećanje cijene struje u Evropi od 20 odsto, u posljednje četiri godine.
To je takođe dovelo od zatvaranja proizvodnih kapaciteta od 51 gigavata što odgovara ukupnoj proizvodnji električne energije u Belgiji, Češkoj i Portugalu, navodi se u zajedničkom dokumentu o energetskoj situaciji u Evropi.
Šefovi kompanija tvrde da je energetska politika stavila EU u opasnost od kaskadnog ispada elektroenergetskog sistema u vrijeme vršnih opterećenja.
Oni su pozvali Evropsku komisiju da napusti sistem izdašnih subvencija za alternativne izvore energije kao što su vjetar, sunce i energija plime i obnovi normalno finansiranje elektrana na gas i ugalj. Kao rezultat evropskih dotacija alternativnih izvora, formiran nestabilan višak proizvodnih kapaciteta zavisnih od vanjskih faktora ( sunčanost, jačina vjetra ). Posljedica toga je da je proizvodnja u klasičnim elektranama na plin i ugalj postala neprofitabilna. Prema mišljenju vodećih ljudi energetskih kompanija, upravo ove termoelektrane mogu garantovati veću proizvodnju struje u razdobljima najveće potražnje, naročito zimi pri niskim temperaturama.
P.ZEČEVIĆ
