Iako je staklo pronađeno na Zemlji, naučnici kažu da su slični uzorci mogli da budu bačeni u svemir ovim ili sličnim udarima, omogućavajući organskim materijama da se transportuju sa jedne na drugu planetu, piše “Spejs”.
Prije oko 800.000 godina, kamen širok 30 do 50 metara pao je na Zapadnu Tasmaniju, Australija. Tokom udara, temperatura je premašila 1.700 stepeni Celzijusovih, topeći kamen i stvarajući staklene kuglice, kao i rupu široku oko 400 metara, poznatu kao Darvinov krater.
“Razlog što stakla ima u tolikom izobilju djeluje da je povezan sa prisustvom isparljivih materija, poput vode na površini, kada se dogodio udar”, naveo je vođa studije Kjeren Hauard sa Univerziteta Siti u Njujorku.
“Kao kad voda iz vaše kašike kapne na vrelu tavu, kad imate pravu količinu vode na površini tokom udara, to može da poveća magnitudu eksplozije, topljenje i njegovo širenje”, dodao je on.
Hauard i njegov tim nijesu, isprva, tragali za organskim materijama, međutim kad su ispitali staklo otkrili su, na sopstveno iznenađenje, kristalizovani kvarc.
“Tražio sam kristale u staklu, a otkrio kuglice sa svojim sadržajem”, istakao je Hauard.
Unutar malih kristalnih “džepova”, kuglice veličine do 200 mikrometara u prečniku imale su u sebi celulozu, lignin, alifatični biopolimer i protein. Njihovi “potpisi” ukazuju da su u otopljenom staklu bili zarobljeni djelovi treseta, koji su se brzo zagrijali i degazacijom stvorili pjenušavu teksturu, sličnu mjehuru.
Zarobljene unutar stakla, organske materije ne bi uništile oksidacijom. Uzorci naučnika ne pokazuju znake fosilizacije, što dalje govori da bi tako zarobljene organske materije trajale koliko i staklo koje ih okružuje.
Fosilne organske materije – fosilno gorivo – pronalažene su u kamenju oformljenom nakon udara meteorita, te u staklu tokom eksperimentalnih udara, ali nikada prije nijesu nađene organske materije sa tako dobro očuvanim biološkim oznakama.
(blic.rs)
foto: FF
