- Jedan od plodova slobode je autonomnost. To znači potreba da o sebi odlučujete sami, suvereno. Svakako da sam svjestan težine riječi „sami“ i „suvereno“, ali opšti pravni princip kaže da je pravo jednog čovjeka omeđeno samo pravom drugog čovjeka. Tako su i autonomnost porodice, nacije, naroda, omeđeni takođe autonomnošću drugih porodica, zajednica, nacija i naroda. Upravo je ideja o obnovi Sandžaka, kao prekogranične autonomne regije, bazirana na tom principu – odgovara on.
Na pitanje koje bi opštine, po njegovoj ideji, obuhvatala regija Sandžak i kako bi se pravno-tehnički mogla realizovati ta ideja, Zukorlić je precizira da „preferiraju istorijski okvir Sandžaka“, iako je on relativan, zato što su neke opštine samo jedno vrijeme pripadale Sandžaku.
- Ali, to pitanje, kao i stepen autonomnosti, njenu strukturu i njena ovlašćenja, mi smo ostavili za buduće razgovore i ne želimo da u tome budemo kruti. Do rješenja treba da dođemo kroz dijalog. Što se tiče pravnih mehanizama uspostavljanja autonomne regije Sandžak, to je samo pitanje političke volje Beograda i Podgorice, što bi takođe trebalo da bude rezultat naših budućih razgovora - istakao je Zukorlić.
Kako je rekao, u Srbiji čak ni Ustav ne bi morao da se mijenja u slučaju uspostave prekogranične regije. Za crnogorski Ustav nije siguran, ali i kad bi trebalo nešto da se mijenja to nije neizvodljivo.
- Tamo gdje postoji politička volja i saglasnost tih volja, ostale stvari su čisto tehničko-administrativnog karaktera. Suštinski, bitno je odrediti stepen autonomnosti i ovlašćenja regije. Mi u Evropi imamo jako široku lepezu autonomnih regija. Od onih najmekših, koje se isključivo tiču socijalno-ekonomskih relacija, do one u Finskoj, čiji građani imaju čak i posebne pasoše. Model koji bi nama najviše odgovarao, upravo zbog prekograničnosti, je model regije Južnog Tirola. Uz to, uvjeren sam da uspostava prekoranične regije Sandžak ni na koji način, niti bilo čime dovodi u pitanje suverenitet država Crne Gore i Srbije, njihove državne granice, niti bilo šta drugo što ih po definiciji njih čini državama - istakao je on.
Na konstataciju da mu mnogi prigovaraju da se, kao vjerski službenik, bavi politikom Zukorlić je kazao da je taj prigovor, prije svega, prilično licemjeran i uvijek ga je dobijao od onih koji nisu imali koristi od njegovih stavova.
- A, bili su veoma pohvalni i tolerantni prema mojim političkim stavovima onda kada su od toga imali koristi, ili su bar tako mislili. S druge strane, nađite mi jednog vjerskog poglavara na Balkanu koji nije politički aktivan. Prosto, takav ne postoji. Možda postoje razlike u djelovanju. U narodima koji imaju uređene države, vjerski poglavari nemaju potrebu da se politički eksponiraju. Oni djeluju strateški politički, a drugi politički faktori realizuju njihove poglede, stavove i preporuke. To ne može niko da ospori. Činjenica da se ja, povremeno, politički eksponiram, zapravo samo potvrđuje da se moj bošnjački narod nalazi u poziciji nesigurnosti, da nema adekvatnu zaštitu, ni državnu, ni nacionalnu. Zato ostane muftiji da iznosi stavove koji su od sudbinskog značaja za taj narod - pojasnio je on.
Foto: sandzak.tv
