Najsigurniji kompjuteri na svijetu u potpunosti su izolovani od drugih mašina – štite se iz „vazdušne rupe“, nemaju internet vezu, ne dijele telefonske linije, ništa. Konvencionalno znanje tvrdi da je takve kompjutere nemoguće hakovati sem ukoliko osoba nema direktan pristup mašini.
Njemački istraživači usvojili su način razmišljanja hakera kada su dizajnirali upad zvukom kako bi ukrali podatke iz namjerno izolovanih kompjutera.
Audio buka u teoriji može biti korišćena da prosljeđuje podatke između takvih kompjutera i kompjutera hakera, ali su istraživači, želeći da budu neupadljivi poput hakera, odlučili su da koriste zvukove koje ljudsko uvo ne može da detektuje, poput zvuka koji proizvodi pištaljka za pse.
Nadograđujući postojeću tehnologiju koja je korišćena za emitovanje podataka ispod vode zvučnim talasima, istraživači su bili u stanju da koriste mikrofon i zvučnike u nemodifikovanom personalnom kompjuteru Lenovo T400 kako bi slali male količine informacija – podatke o tome što je neko kucao, iako bi mogli da transmituju i ključeve za enkripciju, male tekstualne fajlove pa čak i lozinke.
Oni su takođe testirali i domet ovog sistema, i otkrili da na nemodifikovanim kompjuterima ovaj metod radi do udaljenosti od 20 metara, koja može biti dodatno povećana korišćenjem posebnih „mreža“ koje su u stanju da bežično prenose audio na velike razdaljine.
Kada su u pitanju kompjuteri kojima je potreban audio, istraživači predlažu filtriranje zvukova kao način da se blokiraju tajni akustični napadi.
HUFFINGTON POST, B92
