- Ne može se dovesti u pitanje je da li je Tito do kraja života vjerovao Jovanki i da li ju je volio. Onda se, naravno, odmah postavlja pitanje zašto je pristao da ih razdvoje onda kada mu je Jovanka bila najpotrebnija, kada je hodao uz pomoć štapa umjesto da mu Jovanka bude oslonac. Odgovor je jasan i kratak - zato što sa teretom godina koje je nosio nije više bio u mogućnosti da vuče velike poteze i da se suprotstavi. Ostao je sam protiv svih - objašnjava Dokmanović, koji je 70-ih godina služio u Generalštabu JNA u Upravi za strategijska istraživanja.
A Jovanka se, kako kaže, u Titovom okruženju poslije rata nije našla samo zato što je bila „lijepa, bistra lička seljančica sa pletenicama”, već zato što je „bila najbolja među inače dobrima”. Kao takva, bila je i snažna prepreka na putu onima koji su htjeli da preuzmu „potpunu kontrolu nad svim i svakim, pa i nad Titom”.
- Bio je to početak borbe za vlast, naravno, ako se isključi Brionski plenum i obračun sa Aleksandrom Rankovićem. Prvi njihov značajan potez bio je izmišljena, Titu nametnuta, funkcija specijalnog savjetnika predsednika SFRJ i vrhovnog komandanta oružanih snaga Jugoslavije za bezbjednost, na koju je postavljen general Ivan Brk Mišković, dotadašnji načelnik Uprave bezbjednosti JNA. Naravno da su tome prethodile brojne dobro osmišljene pripreme u režiji Staneta Dolanca, Brka Miškovića i Ivana Steve Krajačića, iza kojih su stajali Edvard Kardelj i Vladimir Bakarić. Kasnije im se pridružio i Nikola Ljubičić, a zatim i Franjo Herljević - navodi Dokmanović, savremenik Jovanke Broz.
A u borbi za uklanjanje Jovanke služili su se, kako kaže, svim i svačim, lažima, konstrukcijama, teškim uvredama, da je dezerter, agent NKVD-a, paranoik...
- Namjestili su i da se četiri doktora iz Titovog konzilijuma saglase da Jovanka ima teške simptome paranoje, i da je kao takva „opasna za Tita”. To je potpisao Titov ađutant Marko Rapo. Ali i sami uvjereni da je papir neubjedljiv, dodali su mu i potpis Titovog ljekara, slovenačkog profesora Brecelja - priča Dokmanović. (Tekst i foto: Blic)
