Radončić u intervjuu Pobjedi objašnjava da knjiga, “govoreći o tim malim i opskurnim likovima”, zapravo govori o velikom i univerzalnom problemu zloupotrebe medija, “s posebnim težištem na anarhiju koja vlada medijskom scenom Crne Gore”.
-Knjiga, dakle, govori o medijskim prodavcima laži, hajkama, progonima, javnim linčovanjima, čak i o medijskim ubistvima. To ne mogu drukčije nazvati nego medijska mafija, u kojoj postoji horizontalna i vertikalna linija odgovornosti. Miodrag Perović je na vrhu piramide, njegovi ortaci su Željko Ivanović i Slavoljub Šćekić, a potom slijede njihovi privatni urednici, novinari, intelektualci- precizirao je Radončić.
On je ocijenio da su “miškovština i kočanizacija od crnogorskog novinarstva napravili Goli otok”.
-U samom startu nezavisno novinarstvo je bilo antiratno, za razliku od državnih medija, i profesionalno što je bilo dobro prihvaćeno od građana Crne Gore. Onog trenutka kad Miodrag Perović privatizuje te medije i pravi klasičnu zamjenu teza, počinje sunovrat tog novinarstva. Što Perović postaje bogatiji njegovi novinari postaju sve siromačniji, a mediji neprofesionalniji. Perović nije stavio svoje medije u funkciju informisanja građana, već u funkciju ličnog bogaćenja i ostvarivanja nekih svojih bolesnih ambicija. Samo dno crnogorsko nezavisno novinarstvo je dotaklo onog časa kad je ukinuto krivično djelo klevete, za šta sam se lično zalagao. Od tada Perović i njegovi ortaci, odnosno njihovi mediji, se ponašaju kao psi pušteni iz veza. Od tada je zavladala anarhija na medijskoj sceni jer niko ne odgovara za klevete, uvrede, jezik mržnje i lažne prijave- zaključio je Radončić.
