Na svečanosti, kojoj su prisustvovale delegacije boraca iz susjednih opština i građani Kolašina, bistu je otkrio predsjednik UBNOR-a i antifašista Crne Gore Andrija Nikolić.
Pajović je podsjetio da je blizu stogodišnjica rođenja Veljka Vlahovića.
- Studentsku komunističku energiju, internacionalizam u španskom građanskom ratu, Veljko Vlahović nastavio je aktivnim učešćem u NOR-u, gdje je veliki doprinos dao organizujući radio-stanicu „Slobodna Jugoslavija“ koja je širila istinu o NOB-u. Nakon 10 godina provedenih u antifašističkoj brobi u inostranstvu, Veljko se 1945. godine vratio u domovinu i sa posebnom vrstom autoriteta nastavio da bude jedan od glavnih kreatora socijalističkog razvoja - istakao je Pajović.
On je ispričao i detalj sa zasijedanja Generalne skupštine UN-a u Njujorku 1950. godine. Svojom impozantanom pojavom, iako invalid sa vještačkom nogom, Veljko Vlahović je izazivao pažnju ne samo delegata UN-a, već i građana Njujorka. Pješke je dolazio od hotela gdje je bio smješten do zgrade UN. Kada se saznalo ko je u pitanju, njujorška policija je zaustavljala saobraćaj da bi Veljku omogućila nesmetan prolaz preko raskrsnica i na taj način simbolično odala poštovanje heroju Drugog svjetskog rata.
Pajović je posjetio i na književni izraz Veljka Vlahovića kojim je ispričao istoriju Crne Gore. Ona, kako je pisao Veljko Vlahović, nije znala za državne granice, kao što nije znala za granice između života i smrti. Ona je ,,vječno otvoreni prostor slobode, koja neorekidno nosi raskinute lance ropstva, stalno u ranama koje ispira kapljicama rose“.
Slobodari i pametari
Veljko potiče iz ugledne rovačke porodice Vlahović, koja je odgajila nekoliko generacija slobodara i pametara. Otac Milinko bio je komandant Rovačkog bataljona u Prvom svjetskom ratu. Sa svojim bratom Toškom Vlahovićem, Milinko je uzeo aktivno učešće u Topličkom ustanku 1917. godine i zbog zasluga su proglašeni za ustaničke vojvode. Dva Veljkova brata, Branko i Dušan, poginuli su smrću heroja u NOR-u kao vojni i politički rukovodioci. Sestra Dunja i brat Mišo preživjeli su rat kao nosioci Partizanske spomenice 1941, a majka Mijojka takođe je bila aktivni učesnik NOR-a.
Španski borac
Kada je počeo građanski rat u Španiji, Veljko se odazvao pozivu KPJ i krajem januara 1937, sa grupom od 26 studenata iz Jugoslavije, stigao da grada Albasetea, u štab internacionalnih brigada. Od februara te godine je u sastavu bataljona „Georgi Dimitrov“. Teško je ranjen u borbama za odbranu Madrida i noga mu je amputirana. Tokom ljeta 1938. godine radio je na organizovanju prebacivanja ranjenika i invalida iz internacionalnih brigada u Francusku. U jednom od tih transporta, krajem jula 1938. godine, Veljko je stigao u Pariz, gdje se upoznao sa Titom.
foto: portal pobjeda
