Dona Edvards iz Republikanske partije predložila je ovaj zakon u ponedjeljak 8. jula Komitetu za nauku, svemir i tehnologije, kao i Komitetu za prirodne resurse.
Navodeći da je Apolo program jedan od najvećih uspjeha u istoriji Amerike, prijedlog ističe i da je “neophodno zaštititi mjesta na koja je Apollo sletio” budući da sve više stranih država ima program istraživanja Mjeseca. Prijedlog poziva da zakon stupi na snagu ne kasnije od godinu dana od usvajanja, kao i “ustanovljavanje jedinice” zadužene za taj Nacionalni istorijski park.
Stvaranje takvog parka proširiće zaštitu i očuvanje mjesta slijetanja Apolo misije i “pružiti veće priznanje ovom jedinstvenom poduhvatu u američkoj istoriji”.
“Mjesta slijetanja Apolo misije na Mjesecu” se u prijedlogu zakona odnose na sva mjesta koja su dotakli instrumenti i astronauti u Apolo programu između 1969. i 1972. Prijedlog ističe i značaj artefakata na površini Mjeseca povezanih sa neuspješnom Apolo 13 misijom “koja se srušila na površinu Mjeseca 14. aprila 1970”.
Na što se tačno odnosi ovaj stav predloženog zakona, ne piše, ali je poznato da je Saturn IVB udario u Mjesec sjeverno od Mora Poznanstva i napravio krater prečnika od oko 30 metara. Sekretarijat unutrašnjih poslova SAD trebalo bi da bude administrator istorijskog parka i sarađivao bi sa NASA u okviru ugovora koji uređuje dužnosti i odgovornosti.
One bi obuhvatale obezbjeđivanje adekvatnog pregledanja mjesta na koja je sletio Apolo, uređivanje pristupa tim mjestima, uključujući i koordinaciju sa drugim zemljama koje imaju svemirske programe i obezbjeđivanje tačne katalogizacije predmeta u parku (u saradnji sa direktorom Smitsonijana).
Prijedlog takođe poziva nadležne u Ministarstvu unutrašnjih poslova i NASA da “potvrde mjesto slijetanja Apolo 11 Organizaciji Ujedinjenih nacija za obrazovanje, nauku i kulturu (UNESCO) za priznavanje statusa Svjetske baštine” ne kasnije od jedne godine od proglašenja tih djelova Mjeseca nacionalnim parkom.
B92
